بوستان عجز
همایون شاه عالمی
سید همایون شاه (عالمی)
۲۳ اکتوبر ۲۰۱۱ م
رَستُن – ورجنیا
ایالات متحده امریکا
بوستان عجز
من در قُمـــاش عشق نوشتم نشــــان عجز
پیری توانگــــــریست ز بخت جوان عجز
در عـــــاجزی دو دل نتواند چـو راه کرد
یکرنگی مــــیوزد زدر و آســــتان عجز
عاشــق بروی دیر ضــــرر کی کند بکس
گــــویی خدنگ عشق بوَد در کمــان عجز
بد خصــــــلتی ز آدم عــــــــاجز بدور باد
بار از درخت عطـــــف دهد بوستان عجز
جـــز نیکــــــی در ارادۀ پـــــندار ره نداد
آنکو که از نهــــــــاد بشد راز دان عـــجز
از کــــــبر قــــوم ِ نوح بشد زیر آب لیک
خود ذوالجــــــــلال آمد و شد پاسبان عجز
هر سو هــــوای کــــبر دل آزاری گر کند
بشنو تو حرف شهد و شکر از دهان عجز
یارب هوای کبر نخواهم که بد دلــــــیست
آری منم مقـــــیم درین خـــــــاکدان عـجز
بشکـــسته خشم و قهر چو آتش بروی آب
آید سخـــــن بخــــنده اگر از زبان عجــز
چشمی که در شبانه نظر کرده آسمــــــان
آرَد مــــقام عــجز خودش در بیان عجز
عمریست در مقـــام ادب من (همـــایونم)
آرَم سخن ز پردۀ گــوهـــر فـــشان عجز
سید همایون شاه (عالمی)
دیدگاه بگذارید