۲۴ ساعت

وحشتسرای دیر

سید همایون شاه عالمی

سید همایون شاه (عالمی)

۱۳نوامبر ۲۰۱۱ م

رَستُن – ورجنیا

ایالات متحده امریکا

تاریخ نشر دوشنبه – ۲۳عقرب ۱۳۹۰ – چهاردهم نوامبر ۲۰۱۱

وحشتسرای دیر

هر جا که عــاجزست لگــــد مال مردمست

وآن  خائن ِ حریص ولــــــسوال ِ مردمست

تشخـــــیص پاکــــــدل بکند مــاده رند ِ دیر

هر ساده دل ببین که به غـــربال مردمست

هــــر لب گـــــشوده بنگری سودای مطلبی

افـــتاده بینوا همـــــــه در جــــال مردمست

ظـــــاهر فریبی هـــاست دگر کار ابلـــهان

تفکـــــــیک ِ ناتوانی به اشکـــال مردمست

وحشتـــــــسرای دیر سبب شد که این زمان

ترس و هـــراس و وهم به تبخال مردمست

بی دین بنام ِ دین بکــــند قتل عــــــام  ِ خلق

دشمن به درس و مکــــتب اطفال مردمست

آن وحشی ِ خـــــبیث که مغـــــزش تهی بوَد

چون محتســــــــب مراقب احوال مردمست

از خود کـــــــشیده سنّت آدمکـــــــشی لعین

مانع به عــــید و محرم و شـوّال ِ مردمست

آن کور چشم و کور دل و کور ذهـــــن بین

امروز در زمـــــــانه چو دوجّال ِ مردمست

جاهــــل بکرسی آمــــــده عالِم بزیر ِ خاک

حالا قـــــیاس کن که چه مــنوال ِ مردمست

یک کـــــله پوچ لنگی درازی مــــیان تهـی

با صوت ِ جهل ِ خویش چو قوّال ِ مردمست

آن بد سرشت بوی بد ِ گـــــــنده رخ  ببیـــن

امـــروز در شکـــــــستن  ِ اقبال ِ مردمست

اندر میان صـــــحبت هر کــــــس ز رنگها

یک مطـــــلبی نهفــــته به دنبال ِ مردمست

جاهــــل چو طفل کودنی گوگـرد برگرفـت

آتش گرفـــته هر سو پر و بال ِ مردمـــست

زآنجا که اصـــل دین و صـــداقت گریخته

دزد و دغل بکـــــوچه که بقّــال ِ مردمست

دست و زبان به رشوه شده بیشـــــتر دراز

اینست ملک مـــــا و همین حال مـردمست

نی انفجار انتهاری کند قــــتل و بس همین

قحطی و فــــقر و مفلسی قـــتّال مردمـست

رنگ و نژاد و قــــوم اگر طــــرح مـیشود

چون جوجۀ نفـــــاق به سُفّـــال ِ مردمـست

دســــــتـت بشو اگر نشد از اتفـــــاق خلـق

خواندم به شعر حافظ و این فال مردمسـت

تأثـــــیر ِ فــــتنه افکــــــــنی دیدیم حسـرتا

آئینه ی  نفــــاق به تمـــــــــثال ِ مردمـست

کبر و غــــــرور بیش زوال آوَرَد همــیش

تقــــوا اگر رسید به اکمـــــــال ِ مردمـست

دشمن همی که پکّــــــه کـــــند باد ِ تفـرقه

وحـــــــدت بتاج زرهمه اجلال مردمـست

دوروزه پول و زر که نماند به هیچ کــس

صدق و صفا و عشق که آمال ِ مردمـست

بیمـــــــاری از کــــنارۀ افلاس سر کـشید

بیکـاری و فـــــــساد چو حمّال ِ مردمـست

در ناز و نعـــــمت اند ببین جاهلان هــمه

عــــــالم  فـتاده از لب و اقـوال مردمســت

حرمت کـــــنید بهر خــدا عالمـان ِ خویش

ملـــــــت که سر بلـند به ابدال ِ مردمــست

گفتی ز بحر ظلم (همایون) چو قطـره را

تشریح ِ تو کجـــا همه اجمـــال ِ مردمست

سید همایون شاه (عالمی)