جلوه های زندگــی
محترمه عزیزه عنایت
عزیزه عنایت
جلوه های زندگــی
تاریخ نشر یکشنبه چهارم جدی ۱۳۹۰ – ۲۵ دسامبر ۲۰۱۱
جلوه هـــای زندگی را رنگ , رنگی دیگـر اســت
گاه چــون گل مینــوازد گه نـــا خــن خنجـر اسـت
درهــوای مــرغ دل نــتــوان پــرو بــا لی گشـــود
ورنه این بسمل بدان حالست که شورش درسراست
نغمه ء پـــرسوزوســاز زنــدگی تــار غــم اســـت
تار های عیــش و مستی را نــــوای کمتـــر اســت
ســـا قـــیا جـــامی بـــده از بــاده ء صا حبــــدلان
جرعــه ء اهل نظر همچون شــراب کوثــر اسـت
پیــشه یـی ایـــام در کــار دل و بــا اهــل عشـــق
بــازی طفلانــه و رنــگ جــدائی در بـــر اســـت
درکشا کش هــای دهــر پر زانـــدوه و فســـــون
د ایـما, مــارا چـو د,رء دا نــه ء چشـم تــر اسـت
ادعــای ســازگاری با جهــان بیهــوده گیســت
آدمی از بـرگ گـل, درزیسـتـن نــازکتــر است
ای صبــا از مــا ببر پیغــامی بــر اهــل وطــن
کزغم و اندوه شان در دیـده اشک احمر اســت
تــا نشــد راحت وطــن از بــارغم های زمـا ن
جـان و دل از سوختــن در دامن خاکستر اسـت
بس بـدامن اشک غـم دارم (عزیزه) چون گهــر
از فروغش شام تارم چــون شبی پر اختـراست
عزیزه عنایت
دیدگاه بگذارید