۲۴ ساعت

من از حضورِ عزیزان سعادتی دارم

که از  برای  رفاقت  حمیده  می آیی

نیاز و نعمتِ پزمان که همزبان  منند

به همنوایی  مشکور  دویده  می آیی

الهه وار به  ناهید  و واصل و  پونه

ز قصه های  دلِ  شان  شنیده  می آیی

خوشم به نوروحسامی ویعقوب وفرهاد

به  کوی هارون  و ترکان تپیده می آیی

ز تیرجادوی شهلا که درمسیر تواست

اگر چه  یکه  و  تنها  خمیده   می آیی

کویر حادثه را  پشت سر گذاشته  ولی

ز  حادثات    زمانه    رهیده   می آیی

چه ناله ها که بلند است به نینوای وطن

ز سوزِ  دردِ   یتیمان   چشیده   می آیی

چرا به خاک وطن روی صلح نمی بینیم

ز دردِ  غربت  و  بیداد  رمیده  می آیی

تویی شهنشهِ شعر وغزل به نزد« بشیر»

که چون  همای  سعادت  پریده  می آیی

قیوم بشیر هروی