۲۴ ساعت

  مشک افشانی کند بر هـر طرف بــوی بـهـار

  دشت وباغ وبـوستـان آذین ببـند ند هـــر طرف

در قدوم نو عـــــروس ِ نازو مهـروی بهـــــار

حکمت ِ خالــق نگر بر سال و فصل ومـــاه وروز

وه  چه زیبا آنکه گیرد  رنگــــی از روی  بـهــــار

زشت روئی ، زشت خوئی  را نشاید آدمـی

اُنس والفـت می نمـــا تو نیز  با خوی بهـار

سبز دیبا را بتن بنموده است هر باغ ودشت

سنبلـــستان ِزمین بنگر ز گیســــوی بـهــــار

هر کـه او با چشم دل بیند  بباغ وگلــستان

دل سپـــارد  از برای  یار دلـــجـوی بهــار

خالق هستی شفای ِ هر مرض بنمـوده است

خستگی را چاره کن با  صـرف داروی بهار

نغـمــۀ تــوحید را بشنو  زهـر مرغ چمــن

حیف باشد گر نباشیم چون پرستوی بــهــار

  آفرینش  جمله در تسبیح  حق باشد (عزیز)

همنوا  باید شدن  با هـــــــر سخنگوی بهــــار

پـا یـــان

محمد عزیز ( عزیزی)