۲۴ ساعت

زیرکــــــی بنمــــــود روبا با ســـلام

سر به تعـــظـــــیمی کشید از احترام

گفــــت: ای سلطـان عمرت جاویدان

عزتی بخـــــشیده یی بر مـــــــیزبان

من فدایت امــــر فــــــــرما ای دلـیر

خـــــواب ِ تو بر ما نگردد گاهی دیر

ما ترا فــــرمـانبر و از جان مــــرید

جـــــز شــفـــقّــت از تو ناید هم پدید

شیر گفتا! دانم ای زیرک دمـــــــاغ

کار من با تست ای چشم و چــــراغ

گرگ بیمار است خفــــته در کــــنار

ورنه کـــــــارم بُد بدســـــتش استوار

گــــــــرگ میآورد از جنگـــــل خبر

همــــــچو چشم و گوش من بُد بیشتر

میگمــــــــارم من ترا در کار گرگ

تا بسر آید شب ِ بیمـــــار گــــــرگ

گفت این روبای زیرک بهـــر شـــیر

کــــیست تا گردد زفــــــرمان تو تیر

لیک هـــــــستم بهر فرمـــان ناتوان

من ضعــــیف و گرگ بوده قهرمـان

گرگ در رفــــتار بوده همـــــچو تِیر

در امور و فهـــــم خود هم بی نظیر

هر خبر را از زبان ها میکــــــــشید

گــــر دروغ آورده بُد کــــس میدرید

شیر گفــــتا ! فکر آن را کــــــرده ام

بهر تو من یک نقـــــــــــاب آورده ام

این نقــــــــاب گرگ را بر رخ بزن

همچــو گرگی مــیشوی در انجــــمن

نیســت کــــس مانند ِ تو زیرک بدان

حرف ما را پشت گوش خود مران

لیک روبا بیشــــــتر گفــــــــتی دلیل

شیر با دشـــــنام خود کـــردش ذلیل

بعــد با یک خــــشم ســــوی او دوید

آن نقــــــــاب خویشتن را بر کـشید

پرده افــــتاد از رخ  شــــــیر ژیان

صــــورت دیگر برآمـــد از مــــیان

گفــــت دیدی نیســـتم من جز خـری

پیش شیران کمـــتر از یک نوکـری

گــــــر الاغی کار شـــــیران میکـند

جنگــــلی را زیر فرمــــان مـــیکـند

همـــچو تو روباه زیرک هم یقـــــین

کـــار گـــرگی میتواند بس همـــــین

من خــــران را دیده ام در کار شـیر

زآنکه دانی خواب شیران گشـته دیر

خـــر به کرسی آمده تا شــــــیر شد

شیر هم از منصـــــب خود تیر شد

شـــیر دیگــــر نیـست در دوران ما

از خری فرمــــان برد انســـــان ما

آنکه میداند (همــــــایون) سرّ کـار

رفته از دوران مــــــــــایان برکـنار

سید همایون شاه (عالمی)