جور بهانه می کشم
جور بهانه می کشم
نعمت الله پژمان
هرات / افغانستان
تاریخ نشر یکشنبه ۲۷ حمل ۱۳۹۱ – ۱۵ اپریل ۲۰۱۲
ابر گرفته دامنم دانه به دانه می چکم
از لبِ تارِ زندگی مثل ترانه می چکم
مثل غروب آتشین ، گوشه ی گیسو بر زمین
از کفِ بادِ مهرگان بر سر شانه می چکم
بعد زبانه می کشم جور بهانه می کشم
صبر نمی توانم و از درِ خانه می چکم
خانه به خانه می روم پشتِ نشانه می روم
بغض رها نمیکند مثلِ بهانه می چکم
ناجی مهربان بمان ؛ طفره نرو بیا بمان
ورنه چو سارِ بی زبان از سر لانه می چکم
ن.پژمان
دیدگاه بگذارید