۲۴ ساعت

سالروز  جنبش   سبز  شد   پدید

رهبران    شان   نمودند    ناپدید

تا   بکی  آرام    نشینید   دوستان

دست بدست رونق دهیم برگلستان

تا بکی  نتوان  کشیدن  یک نفس

وقت  آنست تا برون شد از  قفس

درد  من  دردِ  وطن  دارِ  منست

درد  آن  هم  کیشِ   بیمار منست

کشور ما غرق  ماتم  گشته  است

هرکسی پژمرده ازغم گشته است

روزی می گفتند  نباشد  مرز کی

در  میان   مسلمین   هیچ  درزکی

بود تمام  آن  همه  حرف  و  کلک

تا زنند جا  خویش  را جای  ملک

چهره ی شان  زود  گردید  برملا

تا  وطن  گردید  به  رنج ها  مبتلا

ملت   ایران    و   افغان  هم  دلند

واقعآ هر دو  ز  یک  آب  و  گلند

جبر تاریخ  ساخت  ایشان را جدا

چون سیاست گشت بجان شان بلا

ای « بشیر» این ظلم انسانی نگر