۲۴ ساعت

درگلستان ازگل و سنبل سراغ نیست

دردشتها لاله ای صحرا شکسته اند

آن تک درخت ونَوده نهال و چنار را

بینام وبینشان تک وتنها شکسته اند

برنیستانِ میهنم آتش زَدن همیش

نَی را زِبند بند بَهر جا شکسته اند

بلبل اسیرِغُربت و دوراست ازوطن

ازعندلیب ناله و غوغا شکسته اند

شاهینِ بخت را هدفِ تیر کرده اند

درآسمانِ ما پرِ عُنقا شکسته اند

اُمیدوآرزو همه بَرخاک خُفته است

آینه هایِ مقصدِ فردا شکسته اند

ساقی بجُرمِ میکده شلاق میخورد

جام وصبوح وگردنِ مینا شکسته اند

فرعون های قرنِ جدید درزمانِ ما

پایِ کلیمِ حَق، یَدِ بیضأ شکسته اند

بودو نبودو ما همه برباد کرده اند

تاریخ عصر،دردلِ بودا شکسته اند

ازبسکه جنگ کرده ستم سالهایِ سال

هریک وجود وپیکرواعضا شکسته اند

دروادی نِفاق وخصومت روانه ایم

صَد خارِکین به آبله ای پا شکسته اند

شب شد دراز و قصهٔ ما هم درازتر

دستِ فروغ درشبِ یلدا شکسته اند

باتقدیم احترام فروغ از لندن