آئینه حقجو
تاریخ نشر دوشنبه ۳۰ – اسد ۱۳۹۱ – ۲۰ آگست ۲۰۱۲ هالند
آئینه حقجو
سید همایون شاه (عالمی)
۲۰ اگست ۲۰۱۲ م
افغانستان
سید همایون شاه عالمی
از بارگهی لطــفِ تو دل غـــرق کرم باد
با نام تو ما را همگی فــــرّ و حَــــشَم باد
بستیم درِ نفس به امـــــــــــر تو به روزه
این مـــاه مـــــــبارک رقم لوح و قلم باد
باران سِماک است همین رحمــت قـــرآن
بر روی سَمک حاکم و احکام و حَکم باد
بر لوح زمان کرده محک حُکمِ حقـــایق
هر صــفحۀ پرعشق به عنوان رقــم باد
اندر هـــوس گوشۀ چــــشـــمی نگـــرانم
خــــالی دلـم از جلوۀ انظــــــار صنم باد
زنگــــــار ریاء را بزدودیم به جـــــامی
آئینۀ حقــــــجوی دلــــم چون رخ جـَم باد
آن زمـــــزمـــۀ آز به خــــاموشی گرائید
وآن کیسۀ حــرص آمده خـالی ز دَرَم باد
صـیام چــــــــنان پاک نموده هــوسِ دیر
خـالی ز غذا پهـــنه و دیوار شکــــم باد
نازم ثمـــر عــشق به آن معـــدۀ خـــالی
تا فکــــر هــوا از سر ما یکــسره کم باد
بگــذشت مـــۀ روزه برآورد هـــــــلالی
خــالی خُــم دل گشته ز پیمــــانۀ غــم باد
وابستن لب نیست بدانی بسی مــــشکــل
بر آر ز انفـــاق که این رکـــن اهــم باد
عید ست بیا دست سخـاوت بکش از مهر
مـــیراث مـــروت ز محــمّــد به امم باد
دارم نگـــهــی بر کـــرمِ ذاتِ الـــــــهی
گــیتی تهــی از فتنه و هر گونه ستم باد
دنیا به گـــــل صــــلح بیارآی خـــــدایا
امـــــــنیّت انسان که بی بیع و سلــم باد
این عــید مبارک شود از رحمــت ایزد
فـارغ دل مردم ز هـمه رنج و الـــم باد
تا رایحـــۀ عـــشق وزَد در دل ِ مهجور
آن لشکـــــر انده که بی قــدّ و عَلـَم باد
ابر از رخ رحمـــت بنماید گل ِ باران
از کِـشت محبت همه دلخانه به یم باد
عیدست و سعید است بخندید جــوانان
تا کی به رخ زرد گـــلِ دیدۀ نـــم باد
خاک درِ یاریم (همـایون) به دو گیتی
بین قامت عجزم بخدا خمـچۀ خــم باد
سید همایون شاه (عالمی)
دیدگاه بگذارید