آدمانِ برفی را زنده بودن اجباریست !!
تاریخ نشر شنبه ۲۵سنبله ۱۳۹۱ – ۱۵ سپتامبر ۲۰۱۲ هالند
نعمت اللله پژمان
آدمانِ برفی را زنده بودن اجباریست !!
نعمت اله پژمان
هرات – افغانستان
*******
من پُر از زمستانم در تنم غمی جاریست
حاصلم از این سرما صد جهانِ بیماریست
وقتی که می اندیشم ذره ذره تشویشم
در نهایتِ جانم عالمِ گرفتاریست
من افقِ خونینم مرثیه به لب دارم
در غروبِ چشمانم محفلِ عزا داریست
تو زبان دریایی من عقوبتِ گندم
در کشاکشِ گوشم خجلتِ گنهکاریست
وقتی از تو میخوانم خنده کرده می دانم
خوابِ باتو بودن ها خاطراتِ بیداریست
عاشق لبت هستم منطقِ غزل دارم
بر دهانِ خونینم سنگ های بسیاریست
من پر از زمستانم برف بر سرم دارم
آدمانِ برفی را زنده بودن اجباریست !!
نعمت اله پژمان
دیدگاه بگذارید