۲۴ ساعت

کشورِ ویرانکِ ما

  تاریخ نشر چهار شنبه ۳ اکتوبر۲۰۱۲ هالند

حسن شاه ” فروغ “

لندن

حسن شاه ” فروغ “

کشورِ ویرانکِ ما

*******

به استقبال یکی ازغزلهای استاد کهزاد سروده سروده شد 

*****
نـرود یـادِ مـن آن شـهـرِ بـدخشانـکِ مـا

شُـور چـایِ وطنی کُلچه ای بِـریـانـکِ مـا

بَـر سـرِ خوانِ همه ،لُقمه ای نانی بودی

دایـما بـود بـه هـر خـانـه ای مِهمـانکِ مـا

میـله ها داشـته و دشتِ قُـرغ مـیرفـتـیم

پُر خـروش مَـردو زن و جمله جـوانانکِ ما

چون بَرادر هـمه در خوانِ یکی دیـگر بـود

داشتند پـاسِ همه ،نان و نمک دانکِ ما

فصلِ گرما چه عَجب شرِیخ و ژاله ای بود

در دکـانـهـایِ سرِ چـوک و خـیـابـانـک مـا

توت و آلوچه ا ی چَته ،همه جا و افِر بود

کوت در مَندوی اش چُکری و تـارانـکِ مـا

کـوهی جُلغـر هـمه آلالـه و سـبز و خُـرم

ارغـوان زار شـده، بـا گُـلِ پـیـچـا نـکِ مـا

آسمان بَر سرِ ما از چه ستـم ها بنمـود

خانه ویـران،بِـرفت از کفِ دست نا نکِ ما

شـب و روز در غـمِ فـرزنـد و بـرادر سـوزد

مـادرِ پـیچه سفـید خـواهـرِ گِر یـانـکِ مـا

خِرمن خویـش بـه آتـش زده و میـسوزد

جـاهـل و نـوکـر و آن مَـردکِ نـا دانـکِ مـا

زِندگی برسرِ ما همچو شبِ تار گذشت

گِـلـه از کُـفـر کنـم یـاکـه مُسلمانـکِ مـا

هر که آمد بَـوطن چـاره ای خـود مـیدارد

از چــه آبـاد شـــود کـشـورِ و یـرانـکِ مـا

از تـرقی و تـمـدن هـمـه جـا لاف و گـزاف

چرس و تریاک بـوَد ،حـاصـلِ دهقانکِ ما

نشود رنـج وغـم و دردِ هـمـه هـمـوطـنان

جـا دِهـم در دلِ پُـر غُـصه و نـالانـکِ ما

شرطِ انصاف نباشد،نزنم بوسه ای چند

دستِ کُهزادِ عـزیز مَـردِ سُخـن دانـکِ مـا

سَالهـا شـد که «فروغ» بَـر درِغُربت سوزد

آتـش افـروخـته بَـر مـجــمـرِ سُوزانـکِ مـا

۱ــ دشتِ قُرغ ـــ ساحه سبزو جای میله ها درولایت بدخشان بود که ازطرف مافیای زمین غصب ومیان برادران تقسیم شده است
۲ ــ چَته یکی ازناحیه های شهرِبدخشان است که نهایت سرسبز بوده دارای میوه های گوناگون میباشد اما آلوچه و توتِ آن مشهور است
۳ ــ کوه جُلغر هم یکی از نقاط حاکم بر شهر است وجای میله و تفریح است
۴ ـ شورچای کلچه ای بُریانک وپراته ای بدخشانی شهرت خاصِ خودش را دارد

با تقدیم احترام فروغ از لندن