۲۴ ساعت

به بهانه یی شصت و هفتمین اجلاس سالانه

   تاریخ نشر جمعه ۱۹ اکتوبر ۲۰۱۲ هالند

 سیداکرام الدین ” طاهری”

سیداکرام الدین ” طاهری”

به بهانه یی شصت و هفتمین اجلاس سالانه سازمان ملل متحد

***************

پیش پرداخت :

سازمان ملل متحد که فعلن ۱۹۳ کشور جهان عضو آن است در ۱۹ جون  سال ۱۹۵۱ توسط ۵۱ کشور بخاطررسیدگی به مشکلات جهان بنیانگذاری گردید و از همان سال به بعد سالانه کنفرانس را به اشتراک کشور های عضو خود برگزارمیکند و کشور ها روی موضوعات مختلف در جهان صحبت کرده و طرح و دیدگاه های خود را ارایه میدهند. البته اشتراک کننده گان مجلس سالانه سازمان ملل متحد را از رییسان جمهور گرفته تا سطح سفیر تشکیل میدهند. این سازمان در چارچوب تشکیلاتی خود بخش های مختلف از جمله مجمع عموی ، شورای امنیت ، شورای اقتصادی و اجتماعی ، دبیرخانه ، دیوان دادگستری بین المللی و دیگر بخش ها جا داده است که همه این بخشها وظیفه خاص  در چهارچوکات تعریف  لایحه وظیفوی خود را دارند که از عملکرد تمام کشورها تردد و بازرسی مینمایند. مقر اصلی درنیویارک امریکا میباشد و بعضی از دفترهای بزرگ دیگرآن در کشور های مختلف از جمله هالند ، ژنو ، مونترال ، کوپنهاگن ، بن ، روم پایتخت ایتالیا موقعیت دارد.

بودجه سازمان مذکور هر دوسال یک بار جهت تصویب و تعیین پرداخت از کشور های مختلف توسط دبیرخانه آن سازمان با استفاده از نهادهای مالی حرفه یی  به مجمع عمومی پیشکش میشود. البته پرداخت پول نظر به کشور ونفوس کشور سطح رشد صنعتی و اقتصادی کشور ها فرق مینماید. بصورت نمونه کشور های پیشرفته صنعتی و پُرجمعیت بیشتر پول  جهت مصارف و فعالیت های آن درکشور های مختلف  پرداخت میکنند نسبت به کشور های جهان سوم و کوچک. البته بودجه پیشکش شده بعد از تصویب به کشورهای عضو سازمان ملل متحد ابلاغ گردیده و ملزم به پرداخت آن میباشند. قراریکه یادآور شدم سازمان ملل متحد نهاد های زیاد در تشکیلات خود دارد که از آن جمله قویترین آن شورای امنیت سازمان ملل متحد میباشد که این شوراء متشکل از پنج عضو دایمی و ۱۰  عضو انتخابی میباشد که پنج عضو دایم دارایی صلاحیت های بی حد و حصرهستند و ۱۰ عضو انتخابی آن تا جای نظاره گر. این پنج کشور شامل امریکا ، چین ، روسیه ، فرانسه ، بریتانیا  میباشند و اعضای انتخابی آن آلمان ، هند ، پرتگال ، افریقای جنوبی ، آذربایجان ، پاکستان ، توگو، گواتمالا ، مراکش هستند. به هر صورت اینکه بر چه اساس انتخاب شده اند موضوع جداست اگر به شرح ان بپردازم ، موضوع به درازا کشانیده خواهد شد.

 حالا میپردازم به اصل مطلب آن اینکه اجلاس امسال سازمان ملل متحد با سالهای پیش متفاوت تر و پُراز سخنرانیهای گونه گون بود که در حدود ۲۰۰ کشور در مدت یک هفته بالای موضوعات مختلف که در جهان بوقوع میپیوندد،صحبت ها، انتقاد ها و پیشنهاد های داشتند و ارایه کردند اینکه چقدر جنبه عملی پیدا میکند ، گذشت زمان به ان پاسخ خواهد داد. نکته که قابل مکث و داغ در اجلاس امسال توجه من را بخود جلب کرد ، موضوع اصلاحات در ساختار و آیین کاری سازمان ملل متحد و شورای امنیت آن سازمان بود که اکثر کشور تقاضا و پیشنهاد های بخاطر اصلاح داشتند و از ساختار فعلی خیلی انتقاد میکردند و خواهان تغییرات جدی ساختاری بودند دلیل شان  این بود که ساختار تشکیلاتی و آیین نامه کاری این سازمان پاسخگوی قرن ۲۱ نیست و این ساختار فرسوده  جوابگو تقاضای زنده گی فعلی کشور های جهان به هیچوجه شده نمیتواند. در همین موردانتقاد های سخت و تند هم از طرف بعضی کشورها به آدرس آن سازمان و بویژه شورای امنیت  صورت گرفت ازجمله کشورهای که خواهان تغییرات جدی و گسترده در ساختار فعلی سازمان ملل متحد است ، کشور آلمان میباشد. آلمان از ساختار فعلی شورای امنیت سازمان ملل متحد ناراض است و خواستار تغییر در تشکیل و نحو تصمیم گیری های آن شوراء میباشد. ناگفته نماند که آلمان علاقه مند عضویت در شورای امنیت و داشتن حق رد نمودن ( وتو) درآن میباشد که هر از گاهی این موضوع را مطرح میکند و تا حال جواب مثبت دریافت نکرده است. چهار کشور جهان که زیاد پافشاری دارند تا در شورای امنیت سازمان ملل عضویت دایمی را پیدا کند و از حق وتو برخوردار باشند ( هند ، آلمان ، برازیل ، جاپان ) هستند به همین علت  کشورهای مزبور اعتراض های زیاد را هم مطرح میسازند.

در همین ارتباط کشورها اظهار میداشتند که شورای امنیت سازمان ملل متحد از صلاحیت های زیاد برخوردار که در اکثر موارد کارنامه های مجمع عمومی سازمان ملل متحد را زیر پرسش قرار داده برنامه های آن مجمع را به ناکامی مبدل ساخته است. نماینده گان کشورها شورای امنیت سازمان ملل متحد را به زور گویی و سوء استفاده از صلاحیت ها وظیفوی و سلیقوی متهم میساختند و یادآور میشدند که جهان در سیطره همین پنج کشور عضو دایمی شورای امنیت سازمان ملل متحد قرار دارد و هر آنچه آنها بخواهند بالای کشورهای دیگر تحمیل مینمایند ودر مورد که باید تصمیم گرفته شود ، اگردلخواه  کشورهای که عضو دایمی شورای امنیت است و حق وتو را دارند ، با استفاده از آن تصمیم را دگرگون ساخته و منتفی مینماید. از همین جهت است که درچند سال آخر کارنامه های شورای امنیت سازمان ملل متحد سرو صدا های زیاد را برپا نموده است و هر ساله به کشور های ناراض و خواهان تغییرات و اصلاحات در ساختار آن سازمان ، افزوده شده و مجمع عمومی سازمان ملل متحد را زیر فشار قرار داده تا تصمیم های معقول و قابل قبول برای تمام اعضای آن سازمان را در قبال داشته باشد.

برداشت :

 تا جاییکه بنده منحیث نویسنده این مطلب اکثر سخنرانیهای نماینده گان کشورهای طرفدار اصلاحات  در سازمان ملل متحد را شنیده و بعضن مطالعه نمودم دلایل را که ارایه میکردند معقول و واقعبینانه بود. بدین ملحوظ باید در ساختار مجمع عمومی ملل متحد و به ویژه ارگان قوی و دارای صلاحیت های بیشمار آن ( شورای امنیت ) سازمان تغییرات اساسی وارد گردد تا پاسخگوی خواست های قرن حاضر جوامع بشری باشد.  

سیداکرام الدین ” طاهری”