۲۴ ساعت

۲۶ دلو، خروج خفت بار اردوی شوروی

تاریخ نشر پنجشنبه ۱۴ فبروری  ۲۰۱۳ هالند

۲۶ دلو، خروج خفت بار اردوی شوروی از افغانستان

********

مظاهرات عظیم زنان افغان در ضد مظالم و خشونت

ملالی موسی نظام

۱۴ فروری،۲۰۱۳

محترمه ملالی موسی نظام

امروز ۲۶ دلو ۱۳۹۱ درست ۲۴ سال از خروج اردوی ناکام اتحاد شوروی وقت، از افغانستان میگذرد. در حقیقت با عبور جنرال گروموف، آمر قوای نمبر۴۰ اتحاد جماهیر اشتراکیۀ شوروی از شاهراه سالنگ، معبری که حقایق و اسرار تاریخی زیادی را از آغاز لشکر کشی آن مملکت متجاوز ببعد در سینه مدفون دارد، اشغال شرم آور و ناحق افغانستان توسط قوای مذکور، با سر افگندگی و یک شکست آشکارا، رسماً به پایان رسید.

متاسفانه جای پای آن دوران خونین و جنایاتی که حزب دیموکراتیک خلق و اعضای خاک فروش وابسته به آن، یعنی فروخته شدگان «خلقی و پرچمی»در مدت کمتر از ده سال مرتکب گردیدند، تا بحال مردم مظلوم و بی دفاع افغانستان را ازهر گونه احساس آرامش و صلح  کاملاً محروم نموده است.  

 در اواخر دهۀ۸۰ میلادی، بعد از ناکامی های آشکارای قوای اشغال گر اتحاد شوروی و تلفات سهمگین مالی و جانی در افغانستان و پیروزی مجاهدین واقعی و سر به کف و بیشتر از یکو نیم ملیون شهید هموطن ما، قوای شکست خوردۀ شوری، دست از پا دراز تر مجبور به بازگشت به روسیه گردید.

بنابران واضح است که بعد از شکست آشکارا و خفت بار آن ابر قدرت در افغانستان و انهدام مادی و معنوی اش در صحنۀ سیاست و قدرتمندی جهانی آن، اعتبار روسیه در جامعۀ بین المللی از یکسو و حاکمیت و نفوذ وی بر اقمار و ممالک اروپای شرقی، سرزمین های آسیای مرکزی و حتی در بین خود ایالات مربوطهَ آن مملکت، کاملاً متزلزل گردید. مفکورۀ اینکه روسیه با شکست مدهش در افغانستان دیگر نمیتوانست با ملل آزادی خواه و قیام های استقلال طلبانۀ آنها مقابله نماید، در سر زمین های محکوم، قوت های ملی و مردمی را تقویه بخشید چنانچه در سال ۱۹۸۹زمینه جنبش هم بستگی اتحادیه های کارگری در پولند و هنگری توانستند که دولت های کمونیستی موجود را به عقب بزنند. در خود اتحاد شوروی هم بعد از شکست فاحش و بی سابقه در افغانستان، از روی اجبار با آمدن میکائیل گورباچف،مفکورۀPerestroikaیا«ریفورم اقتصادی» بــر اساسات سیستم « شوروی»که در حال انهدام قطعی بود، تغیرات زیادی را  در مملکت وارد نمود.

درین شرایط انهدام دیوار برلین هم در ۹ نوامبر ۱۹۸۹ به وقوع پیوست و بدون کدام مقاومت از جانب اولیای امور، با یک تزلزل روحیه، پولیت بیروی جمهوری دیموکراتیک آلمان، روز قبل استعفاء نمود و فردای آن رفت و آمد بین شرق و غرب بر روی دیوارمنهدم گشته، آزاد گردید.

باید تصریح نمود که اینهمه تغیرات فاحش جهانی را که شکست مدهش شوروی سابق در افغانستان در پی داشت، بر همه ملل جهان و بر تاریخ روشن است که نتیجۀ جهاد بینظیر ملت افغان با تلفات سهمگینی که متحمل گردید، بوده است.

برعکس با تمام اشتهارات میان تهی، جهاد مردم افغانستان به مقابل ابر قدرت شوروی هرگز نمیتواند که کار روایی یک عده ای انگشت شمار تنظیم های تشنۀ قدرت و ثروت جهادی باشد که هنوز هم با شقاوت ملت افغانستان را با مظالم، بیدادگری، چور و چپاول دارایی های عامه و هزاران درد بیدرمان دیگر، با قدرت نمایی های موروثی گروکان گرفته اند!

اینگروپ های نام نهاد که ازاسم مقدس مجاهدین سر بکف افغانستان بهره برداری ابدی مینمایند، بعد از خروج اتحاد شوروی سابق با اشغال و تخریب شهر کابل که آبادی مجدد آن از محالات است، آنچه را بر مردم بیدفاع و بیگناه آن روا داشتند، روی تاریخ را سیاه نمودند. این مجرمین که اکثراً در لست سیاه مؤسسات حقوق بشر نام نویسی گردیده اند، برای بقاء و قدرت طلبی از هیچ جرم و جنایتی روگردان نمیباشند. بعد از شکست شوروی، خاک فروشان «خلق و پرچم»توسط  صبغت الله مجددی، بدون  داشتن صلاحیت ملی مورد عفو قرار گرفتند و بالافاصله حزب جنایتکار «پرچم» با شورای نظار و جمیعت ربانی ادغام نمود….. بعداْ برهان الدین ربانی که ادعای جهاد با روسیه را داشت، غرامات جنگی ملت افغان را که به تخمین بانک جهانی بیشتر از ۴۵ ملیارد دالر میگردید، در اولین فرصت، به رئیس جمهور « پوتین»پیشکش نمود. با آمدن حامد کرزی،جنایتکاران جنگی هر دو دورۀ جنگ های خونین،با ارتشاء و فشار بالای پارلمان و حکومت، خط بطلان بر جنایات بشری آشکارای خویش کشیده و با پامال عدالت، خود ها را « عفو»نمودند…..امروز تاریخ دهه های جنایات بی سابقه وکشتار های هموطنان خویش را که صفحات تاریخ جهان مملو از نقش سیاه ابدی آن هست، با سوء استفاده از روش یک دولت فاسد و بی کفایت، از کتب درسی و دید اولاد معارف با وقاحت تمام، میزدایند و بر چشم ملیون ها شاهد عینی مذبوحانه خاک میپاشند!

نتیجتاً بعد از شکست و ناکامی  بنیادی اتحاد شوروی، ملت درد کشیده و جنگ دیده، با آغاز « جنگ های خونین کابل» نه تنها مزۀ پیروزی وقربانی در راه آزادی افغانستان را نچشیدند، بلکه با قدرت طلبی و سرمایه اندوزی تنظیم های جهادی با سیل خون، راکت پرانی و دهشت روبرو گردیدند!

باری با دعا و درود بروح پر فتوح مجاهدین شهید افغان و آن قهرمانان واقعی این خطۀ پاک، بزرگداشت ۲۶ دلو، روز تاریخی ای خروج قوای اشغالگرشوروی سابق را به ملت مظلوم و رنجور افغان تهنیت گفته و معتقدیم که علی الرغم این همه نابسامانی ها و حمایه از جنایتکاران و خائنین ملی و قدرتمندی آنان بر مقدرات مردم بی دفاع ما، روز بازخواست و عدالت خداوندی یک جامعۀ سالم را با صلح و امنیت نصیب هموطنان جنگ دیده و دردمند ماخواهد نمود. به امید آنروز!

هموطنان ارجمند،

از قضاء در چنین روزی که مردم افغانستان، باوجود پس آمد های جنگ های هولناک تنظیمی و ویرانی پایتخت، از آزادی مملکت و شکست شرم آور اتحاد شوروی وقت، نتوانستند دمی بیاسایند، هزاران زن در پایتخت، این نیمی از نفوس محروم و مظلوم جامعۀ افغانی بر علیه خشونت های رو به تزاید بر آنان، دست به اعتراضات زدند. راپور این فریاد های بی ثمر را از راپور بی بی سی مطالعه فرمائید:پخش زنده برنامه های تلویزیونی

افغان‌ها با یک میلیارد معترض خشونت علیه زن، همراه شدند

ده ها مرد و زن افغان امروز بر ضد خشونت علیه زن راهپیمایی کردند

ده ها مرد و زن افغان روز ۲۶ دلو/بهمن در حمایت از قربانیان خشونت علیه زن، به خیابان‌های شهر کابل آمدند و راهپیمایی کردند.

راهپیمایان با شعار “خشونت بس است، ما عدالت می‌خواهیم.” خواهان مجازات عاملین خشونت علیه زن شدند.

مطالب مرتبط

راهپیمایی امروز با هماهنگی پنجاه تشکیل مدنی برگزار شد.

در این راهپیمایی ده‌ها مرد نیز در کنار زنان به خشونت علیه زنان اعتراض کردند.

به اساس گزارش سازمان ملل متحد، شمار جمعیت جهان به هفت میلیارد نفر می‌رسد و نیم این جمعیت زنان هستند. در سراسر جهان از هر سه زن یک زن، مورد خشونت قرار می‌گیرد که شمار این قربانیان به یک میلیارد نفر می‌رسد.

سازماندهندگان راهپیمایی در کابل می‌گویند که روز ۱۴ فروری، یک میلیارد مرد و زن در جهان در اعتراض به خشونت علیه زن برمی‌خیزند و به خشونت “نه” می‌گویند.

زنان و مردان افغان نیز در هم‌ نوایی با این معترضین، راهپیمایی کردند.

روشن مشعل یک مسئول شبکه زنان افغان می‌گوید که این زنان به نمایندگی از زنان افغان به صف مدافعان حقوق زن در جهان پیوستند.

اعتراض به خشونت علیه زن در افغانستان در حالی صورت می‌گیرد که همچون خشونت‌ها در این کشور، هر ساله افزایش می‌یابد.

به اساس آخرین گزارشی که از سوی کمیسیون مستقل حقوق بشر در افغانستان به نشر رسید، در ۹ ماه اخیر سال ۲۰۱۲ در افغانستان ۳۱۴۷ مورد خشونت علیه زن ثبت شده است. این احصائیه۲۲ درصد افزایش را نسبت به سال گذشته نشان می‌دهد.