جان ِ کمجان
تاریخ نشر شنبه ۱۸ می ۲۰۱۳ هالند
جان ِ کمجان
سید همایون شاه (عالمی)
۱۷ – می ۲۰۱۳ م
کابل – افغانستان
***
غم به دورم حلقه گشت و از گریبانم گرفت
عشق دردی داد بنگر هجر، درمانم گرفـت
در خــــیال ِ حسن ماهش صــــاف دیدم خنده اش
پیش روی صـــــورتش را اشک چشمانم گرفت
خون گریستم در فراقش شب ز اشکم صــبح شد
تا سرشک رنگ رنگی سیل ِ گـــــــریانم گرفت
تا شدی مهمــــان قلبم چــــند روزی خوش بودم
قوت اندوه ِ هجــــران دست مهمــــــــانم گرفت
آرمید عشقــــت به جانم خواب از چشمـــم رمید
واز طلـــوع آفـــــتابت برق درجــــــانم گرفت
قیمت عشقست دانم جـــــان عـاشق یک سخـــن
این مـــــــتاع زندگـــــی، ازبهـرِ تاوانم گرفــت
تا بیادت غــــرق گــــــــــشتم دین و دنیا باخـتم
شد نماز من قضــــــا از دست قـــــرآنم گرفـت
هر قدم گویی عصــــــایم وصل میجوید هــنوز
قامت خم گــــشته ام از بزم ِ دورانم گـــــرفـت
نیسـت یاد از نام و ننگــــم بی خبر افـــــتاده ام
عقل و هــــوشم رفته رفته شاه ِ خوبانم گرفــت
شد (همــــایون) محو دیگر نام او نابود گـشـت
دیدی آخر فــــــرقت تو جان کمجــــانم گرفـت
سید همایون شاه (عالمی)
همایون گرامی، بازهم سروده زیبا ست . زنده باشید. مهدی بشیر
سوزناک و عالیست،کامگار باشید دوست عزیز!
متشکرم دوست عزیز مهدی جان بشیر و شاعره با قریحه شهلا جان ولیزاده.
موفق باشید