اعتراف شاعر
تاریخ نشر شنبه ۱۷ آگست ۲۰۱۳ هالند
اعتراف شاعر
صادق پیکار
***
بیا بیا که به بالین من شبستانست
غروب، رهزن خورشید، وماه پنهانست
بیاکه لحظهء عشق همچو بوسه کوتاهست
وتا تو لب بگشایی شفق نمایانست
به فطر روزه بچوشم لبان می گونت
به این گناه مرا با تو عهد وپیمانست
به شام روزه گر آیی شبم شب قدر است
بهانه گر کنی، ا مید عید قربانست
نشانی تو ندارم، تویی خدای دلم
تو اندرون دلم، چهرهء تو پنهانست
من از تخیل عشقت چو بید مجنونم
بلند قامتم وریش، سر به پایانست
مرا ببخش زعشق خیالی ام با تو
که شاعران خیال پیشه بس فراوانست
صادق پیکار
پیکار عزیز به سلامت . سروده زیبا وعالیست. موفق باشید. مهدی بشیر
بسیار زیباست آقای صادق پیکار، خداوند نگهدار شما باشد
خُرسندم از شما مبینم. با ارادت و حُرمت!