۲۴ ساعت

زر و زرگر

تاریخ نشر پنجشنبه  ۲۲ آگست ۲۰۱۳ هالند

دربعضی از سروده ها  (  زرگر )  تخلص می کنم

ابیات زیرازمقاطع چند غزل است

(  زر و زرگر )

علی احمد  زرگر زرگرپور 

علی احمد زرگر زرگرپور

خواهم که قابَ نرگسَ مستش به زر کشم

زرگر، مرا به شوخی اش ازکارمی کشد

……….

گرنشد زیوردل ساخته ازسیمِ سخن

زرگر ازطبعِ طلا طرحِ مطلا بطلب

……….

به سنگَ لعلَ وطن چشم دوختم زرگر

عقیقَ دل نه درانگشتِ ازیمن دارم

……….

بیاوربکف زرگراکسیرَعشق

که سرتا بپا زرنگارم کنی

……….

همچو زر بگداختم درکوره ها

زرگرا  لعلِ مذابم می کُشد

……….

شاید آن هدیه نگهداشت که شاندی زرگر

ازعقیقِ دلَ خوش رنگ برانگشتراو

……….

خوش بود گربچمن سروقدِ حلقه ی زر

با یکی نازَنگه ازکفَ زرگر گیرد

……….

خوش بود درکارگاهِ یکدلی زرگرصفت

با طلای نابَ وحدت طرحَ زیورها زنید

……….

زرگربه مهرَفاطمه وکیمیای عشق

ازخاکَ آستانَ حسن  زر  گرفته است

……….

خاطرملول شد چوزصبحِ سیه مخواه

زرگر زرِسپید زسیمِ سیاهَ ما

……….

بیهوده  زرگرا  به پی کیمیا مرو

این جوهرِوفاست که پیدا نمیشود

……….

زرگرطلایه داری طرحِ طلا طلب

سیمِ سخن برشته کشیدن گذاشتیم

……….

زرگربخوان برفع بلا دفعَ چشم زخم

آن اسمَ اعظمِ که به زر درکشیده ایم

……….

مرا درسِ هنرازچشمِ شوخش داد استادم

گرفتم نرگسِ مستش به زر، زرگر شدم آخر

……….

ازکفِ زرگرَ پاییز ، زرِ ناب بگیر

بهرَآرایش تن ، جامه ی زرتاب بگیر

زرگرا  سر بدرآور ز گریبانِ سخن

در طبیعت صفتِ گوهرِ نا یاب بگیر

……….

به تاریخ های مختلف سروده شده

علی احمد  زرگر زرگرپور