یاد ایام
تاریخ نشر پنجشنبه ۱۰ اکتوبر ۲۰۱۳ هالند
احمد جاوید جلالی
یاد ایام
احمد جاوید جلالی
***
ای خوشا ایــــــــــام که روزگار ما گلــزار بود
آسمان نیـــــــــــــلی کواکب شب همه بیدار بود
صندلی گرم و هــــوا برفی و دل در جوش بود
چای دم دم میکشید و هر طــــرف خاموش بود
یاد داستانِ که مـــــــــادر مینمود از دور و بـر
دشمنانش آشنا و قهرمانش بـــــــــــــــــــود پدر
عشق در آغوش مادر سبز رنگ تصویر داشت
مکر و حیله زنام عشق فرسنگ ها مسیر داشت
هر طرف داستـــــــان عشق را مشیندیم آنزمان
با وفا بود با صفا مــــــــــرد و زن پیر و جوان
مرد در مردانگی مشهـــــــــــور آن دوران بود
زن در مهر و صفــــــــــــا مثال این و آن بود
پیر از مـوی سفیــــــــــــدش هیبت دوران بود
هر جوان در کاکه کی چـــون رستم دستان بود
گر سخن داشتیم هـــــــــــــــــــر سو گوش بود
گر یکی دیوانه میشد آن یکی بــــــا هوش بود
ما ز بنیاد راستیم کج کج به کجــــــــا میرویم
قصد کعبه داشتیم لیکن بخـــــــــــــارا میرویم
مرد ما درین ایام تعرض بر اطفال کــــــــــرد
زن را بینی برُید و عزتش پایمال کــــــــــــــرد
زن هم کاخ صفایش آنچنان ویــــران کــــــرد
پرده عصمت درید خلق را حیران کــــــــــــرد
پیرما در عصر حاضر تقلید از جوان کــــــرد
او مقام داشت بر دست خویش ویران کـــــرد
ای ملت بر اصل خویش تجدید پیــــــوندِ کنید
ورنه آنروزی رسد این مُلـــــــک را گندِ کنید
احمد جاوید جلالی
دیدگاه بگذارید