د ل پــر خـــون
تاریخ نشر چهار شنبه ۲۹ جنوری ۲۰۱۴ هالند
د ل پــر خـــون
پوهنوال داکتر اسدالله حیدری
سوم دیسمبر ۲٠٠۶ ،سدنی
****
دارم دل پرخون همیش، ازهجرت ای جا ن دربغل
خواهـم بـدارم دائمـت،ای مـاه رخـشــا ن در بـغــل
جمع پلـیـد ا ن شـد فــزون،درخـانـه وکــا شـا نه ام
آنهـا هـمه خصـم وطـن، خـار مغـیــلا ن دربــغــل
از کــویـت آ واره شــدم، مـجـنـون وبـیـچـاره شـدم
تـا کـی رهـا یـم مـیکـنی ؟ گـیـرم توجـا نان دربغـل
چون شمع ِخاموش تــوام، ازخـود فــراموش تــوام
از پـرتـود یـدا ر خـود، جـا نـا بـده جـا ن در بـغـل
دل گشته تنگ از دوریت، ازعـشـق واز مهجوریت
سـیل سرشکـم مـیـرود، چـون رود طغـیا ن دربغـل
پــیـش خــدا دارد دعـــا، وقــت ســحــر وقــت مسأ
بـا چـشـم گـریـا ن حیدری، بگــرفته قـرآ ن دربغـل
حیدری،سوم دیسمبر ۲٠٠۶ ،سدنی
جناب حیدری عزیز ، بازهم زیبا فرموده اید :
جمع پلـیـد ا ن شـد فــزون،درخـانـه وکــا شـا نه ام
آنهـا هـمه خصـم وطـن، خـار مغـیــلا ن دربــغــل
موفق باشید. مهدی بشیر