غـنـچــه دهــــا ن
تاریخ نشر دوشنبه ۲۴ فبروری ۲۰۱۴ هالند
پوهنوال داکتر اسدالله حیدری
غـنـچــه دهــــا ن
پوهنوال داکتر اسدالله حیدری
سوم جنوری ٢٠٠٧، سدنی
*****
برده دل ازکـف من غـنچـه دها نی عـجـبی
لا لـه رخ سـیـم بـدن سـروروا نی عـجـبـی
کـرده زا رعـا شـق خـودرا زسـر ِنا ز وادا
کنج لب خا ل سیاه ، شیرین زبا نی عـجـبی
چشم شهلاش که دل مـیبرد از پـیـرو جوان
قـد وبـالا عـجـبـی،تـیـروکـمــا نـی عـجـبـی
حیف وصد حیف که ازسا یه اش آواره شدم
چه خوش آن نیک زما نی و مکا نی عجبی
ای خـدا ! بازرسـا ن سـرو ِروا نـم بر ِمــن
د لـبـری سـیمـبـری راحـت جـا نـی عـجـبی
حـیدری روزو شبش ازغم جا نا ن در سوز
دا رد ازدوری وی شـور وفـغـا نی عـجـبی
پوهنوال داکتر اسدالله حیدری
جناب داکتر حیدری عزیز ، سروده زیبا و عالیست . موفق وسلامت باشید.
مهدی بشیر