۲۴ ساعت

08 مارس
۲دیدگاه

اشک دامنگیر

تاریخ نشر شنبه هشتم مارچ  ۲۰۱۴ هالند

محترمه خانم عزیزه عنایت

محترمه خانم عزیزه عنایت

هشتم مارچ روز بین المللی زن

اشک دامنگیر

عزیزه عنایت

هالند

اکنون که در آستانۀ هشتم مارچ (روز خجستۀ بین المللی زن) قرار داریم این روز را به تمام زنان جهان مخصوصاً زنان افغانستان عزیز از صمیم قلب تبریک  گفته آیندۀ درخشان و دور از تبعیض، تحت چتر عدالت و مساوات با مردان را برایشان خواهانم. از آنجای که از جانب نویسندگان و قلم بدستان کشور در رابطه به روز جهانی زن مقالات و مضامین بسیار دلنشین و با ارزش ارائه گردیده است وهم از جانب نهادهای اجتماعی، انجمنهای افغانان در خارج و داخل کشور از این روز با شکوه تجلیل بعمل میاید که  در این نشست ها تعداد زیادی از هموطنان ما سهم گرفته وبا اشتراک خویش وحدت و همبستگی شانرا اعلام میدارند که این موضوع خود گام مثبت در راه پیشرفت به سوی آیندۀ درخشان و عدالت اجتماعی، مخصوصاً گرامیداشت از حقوق زن در جامعه میباشد .

اما نکتۀ مهم در اینجاست که با تجلیل از این روز پرافتخار و آنهم در بین روشنفکران، متباقی مردان تا چه حد برای زنان احترام قایل اند؟  بطور مثال در افغانستان در مورد خشونت علیه زنان ستم دیده و رنج کشیدۀ  افغانستان که سالهای متمادی تحت استثمار و شکنجه قرار گرفته اند، یک تعداد افراد بااحساس، با نوشته های شان و یا از طریق تصاویر در صفحات تلویزیون و نشریه ها صدای زن افغان را بلند کــرده و بگوش جهانیان وقتاً فوقتاً رسانیده، روی استبداد گران و زن ستیزان را به مردم شریف وطن و جهان  نمایانده اند. که این اقدام و حرکت آنان قابل قدر و ستایش است. ولی به نسبت مبارزۀ انفرادی شان کمتر اثر گذار بوده است. دولت  افغانستان هم قسمی که لازم است توجه جدی به خاطر رفع این نقیصه در داخل افغانستان نکرده است و یا اگر تا حدودی در این عرصه کار شده، آنهم در شهرها نه در دوردست های افغانستان زن ستیزان حاکم و صاحبان زر و زور با استفاده از دین اسلام در شکنجه های مختلف زنان، از هیچ عمل غیرانسانی دریغ نکرده اند که در این مدت بیشتراز۱۲ سال بنا به حکم های غیرعادلانه طالبان در مناطق تحت تسلط آنان به سنگسار، دُره زدن، قطع کردن گوش و بین و دیگر جنایات بشری در گوشه و کنار وطن پرداخته اند که بارها از طریق رسانه ها دیده شده و از سوی دولت افغانستان هم در برابر چنین اعمال زشت سکوت اختیار شده و یا با گفتن (ما این عمل آنانرا تقبیح میکنم ) خلاصه شده است. در حالیکه جناب رئیس جمهور کرزی بار، بار در بیانیه های خویش گفته اند که ما روی تمام مسا یل که به نفع ملت افغانستان باشد با برادران آزرده خاطر خود بحث کرده ایم وا یــن برادران آزرده خاطر اند که به خواسته های خود عمل میکنند و هر آنچه دلشان خواست انجام میدهند نه اعتنایی به حقوق زن دارند و نه به سخنان رئیس جمهور.

در سال های فرمانروایی طالبان و حتی تا کنون اندیشۀ طالبانی چنان در بین مردان خانواده ها رشد کرده است که اکثریت، شیوۀ زن ستیزی را بخود افتخار میدانند. همین زنان اند که با رنج و سختی های زیاد در اجتماعی که با فقر و بد بختی دست و پنجه نرم میکنند اولاد سالم به جامعه  تقدیم  کرده و جامعه را میسازند. اگر زن نمی بود جهان نمی بود. زیرا بدون موجودیت زن نسل بشر وجود نمیداشت. جای تعجب است که مردان زن ستیز از چه رو به خود می نازند و احترام برای زن را شکست در غرور خود می پندارند، در خانواده و محیط زیست به زن که نیمۀ از پیکر جامعه است ارزش قایل نیستند؟ دولت هم برای عاملین چنین جنایات بطور شاید و باید نظر به قوانین، جزا تعیین نکرده است تا از طریق مجازات و جریمه های نقدی این افراد دست به چنین عمل نزنند. تبلیغ از طریق ملا امامان مساجد، بزرگان قومی به دفاع از حقوق زنان که مؤثر است اگر صورت بگیرد بهتر خواهد بود. زیرا در کشورهای اسلامی تبلیغ توسط علمای دین نتیجۀ مثبت به بار می آورد. خشونت علیه زنان نه تنها در افغانستان و کشورهای اسلامی جریان دارد بلکه زنان مورد آزار و اذیت در کشور های دیگر نیز قرار میگیرند ولی به نوع دیگری بطور مثال در کشور های روبه توسعه زنان سهم بزرگی در عرصه های کشاورزی، صنایع را به عهده دارند اما درآمد آنها کمتر از مردان کشور شان میباشد در بعضی از کشور ها زنان با مردان بخاطر آموزش و پرورش تعلیمی دریک ردیف قرار دارنــد و در مؤسسات تعلیمی و  آموزشی منحیث استادان ۷ درصد مردان را تشکیل میدهند که این رقم خود عدم حق مساوی با مردان را نشان میدهد و در حالیکه اعلامیه حقوق بشر اعلام میدارد که تبعیض میا ن انسان ها بطور جدی منع است.

با آنکه در سالهای اخیر تحولات و تغیرات زیادی در جهان رونما گردیده ولی نتوانسته که معضلات بشری را حل نماید چون عنان این تحولات در دست عده یی از صاحبان زر و زور قرار گرفته که بیشترین صدمه های نابرابری ها را افراد و زنان کشورهای رو به توسعه میکشند و ملیونها زن در قاره های آسیا، افریقا و امریکا به بیکاری و یا کار در مقابل دست مزد کم زند گی بخور و نمیر دارند که این حالت فقر و بدبختی حیات و هستی آنانرا به خطر مواجه ساخته است.

زنان علاوه از اینکه با شکنجه های خانوادگی و اجتماعی روبرو اند در زندانها و مراجع تحت نظارت نیز مورد خشونت و تجاوز های جنسی قرار میگیرند که عاملین این جنایات بشری از جانب دولت های سر اقتدار و ارگان های قضائی مورد بازپرس قرار نمیگیرند که فعالین حقوق بشر در این راستا فعالیت  مینمایند و زنان جهان بخاطر مبارزه از حقوق خویش متحد شده و به دفاع بر خاسته اند که در سال ۲۰۱۱ میلادی کنفرانس به عنوان ( پایه ) در کشور ونزوئلا دایر گردید که از تمام کشور های جهان زنان کارکن، زنان بی کار، زنان استثمار شده درآن سهم داشتند و به طرفداری از زنان تحت ستم و براه پیمائی بزرگی پرداختند که از این طریق و با بلند نمودن صدای خویش بخاطر کسب حقوق اقتصادی، اجتماعی، فزیکی و سیاسی خود متّحدانه مبارزه کرده راه (کلارازتگین) زن مبارز آلمانی و بنیانگذار روز هشتم مارچ را در پیش گرفتند. همچنان در سالهای اخیر نیز، زنان در هر گوشه و کنار جهان با بلند کردن صدای خویش خواهان حق و حقوق خویش شده و راه مبارزه را ادامه میدهند. لهذا از تمام نهاد ها و انجمن های زنان افغان  چه در داخل ویــا در خارج کشور صمیمانه تقاضا میگردد که در این راه مبارزه نموده و از حقوق زنان افغان که در بدترین وضع قرار دارند دفاع نمایند تا زنان افغان با استفاده از ماده ۲۲ قانون اساسی کشور که درآن تذکر رفته است. زنان با مردان حقوق مساوی دارند به زندگی خویش ادامه داده و در موسسات تعلیمی و تحصیلی، در محیط کارهای اجتماعی  فعالانه سهم بگیرند، از شکنجه های که درحق آنان روا داشته میشود جلوگیری گردد. زیرا هیچ فردی و یا ارگانی نمیتواند به تنهایی  در راه  مبارزۀ خشونت علیه زنان از این آزمون بدرآید، چون تجربه نشان داده است که با وحدت و همبستگی میتوان کوه را به لرزه در آورد. و سعی کنیم متحدانه ظلم بی حد که از جانب استبداد گران  مخصوصاً در این اواخر در حق زنان کشور ما روا داشته میشود ، مبارزه نموده و از حقوق زنا ن وطن خویش دفاع نمایم .

د ل بـــه فریـــاد آمــــــده از شئون  زنجیـــر او

سینــــۀ کــــوه میشـکافـــــد نالــــۀ شبگیـــــر او

ظلم و استبـداد، هـردم روح او پــژمـــرده اســت

کس نداند چیست دیگــــر بعـــد از این تقــدیر او

در لبش مهر سکوت و عاجز است از شرح حال

لیـــک رنگ و اشک خونینش کنــــــد تفسیــر او

کی تــــوان بگشـــود عــزیــزی آن درِ بیــداد را

تا بپـــرســــد، حـــــال زار و درد بی اکسیــــر او

گــــاه سنگســـارش نمـــاینـد، گاه زنده پــای گور

زانکه نــامش زن بـود، ور نـه بگـــو تقصیر او؟

تیـــر آهــش در دل شــب بگـــــذرد از آسمـــان

ای ستمگــر بــــر حـــذر، از آه عالــــم گیـــر او

تــا بــــدل دارم (عزیزه ) غصــــۀ  دخت  وطن

نــا قرارم همچــو اشــک  داغ و دامنــگیـــــر او

عزیزه عنایت

 

 

 

۲ پاسخ به “اشک دامنگیر”

  1. admin گفت:

    خواهر گرامی خانم عنایت عزیز ، زیبا و عالیست. هشتم مارچ برایتان تبریک میکویم. موفق باشید. مهدی بشیر

  2. عزیزه عنایت گفت:

    سلام و درود به شما برادر گرامی جناب مهدی بشیر.
    تشکر از مهربانی شما.

دیدگاه بگذارید

لطفاً اطلاعات خود را در قسمت پایین پر کنید.
نام
پست الکترونیک
تارنما
دیدگاه شما