اهداء به ابوذر
تاریخ نشر سه شنبه ۲۵ مارچ ۲۰۱۴ م هالند
محترمه خانم شهلا لطیفی ولیزاده
اهداء به ابوذر
پسربچه ی که همه را از دست داد لیکن خودش را در میان قلبک کوچکش هنوز هم محفوظ دارد….
شهلا لطیفی
ظرافتی را می بینم در یک بستر سپید
ظرافتی که ابوذر نام دارد
ابوذر کوچک است
با دلهره
و در هراس
دستان و پاهای بی شیمه اش مهری مادری میخواهند
چشمان متحیر غمناکش رنگ امید را در تجسس اند
و قلبکی زخمی اش
در آرزوست
که آن رویداد شب سال نو، صرف یک کابوس بوده است
کابوسی از پدیده ی زشت طبیعی
که گهگاه شاید
پسربچه های شوخ را با بیرحمی میآزارد
در آن قلب خالص اش
مادر را میجوید
لمس مادر را
مهرش و
صدایش را
و توانایی بازوان پدر را
قامت رسایش را
گیسوان تیره اش را که در تاج پیشانی پدرانه اش آویخته اند با یک غرور زیبایی
که در گوش ابوذر چنین میسراید:
” پسرم، فردا همه بهتر خواهد شد
زخمهایت
نالش ات
دردت
و یأس ات
همه و همه جز کابوسی بیش نیست عزیزی من.”
ابوذری کوچک با ملایمت
چشم میبندد
اینبار
به امیدی رؤیایی صافتر
که در آغوش مادرش خوابیده است
و دستی
بسر و رویی پدر گذاشته
و متبسم در گوش پدر چنین میسراید:
آری پدر! فردا همه بهتر خواهد شد برای من در بازوان صفا
چو کبوترهای سپیدی هوا
بآزادگی و ایستادگی ام
به پا
تا من نشانه ی از تو باشم پدر! و از تو مادر!
در این دنیای فانی
پرفروغ
شهلا لطیفی
خواهر گرامی شهلا چان ، تشکر از احساس عالی ات. خیلی مقبول و با احساس نوشتید. خداوند ابوذر کوچک را شفای عاجل بدهد. روح پدر ، مادر ، خواهر و برادرش شاد . بنده مراتب تسلیت خود را بازماندگان این شهدای عزیز تقدیم میکنتم. خداوند جنتها را نصیب ایشان نماید. از خودت واز احساسات پاکت باز هم تشکر . موفق وسلامت باشید. مهدی بشیر
متشکرم جناب بشیر- فرهنگی مهربان و بزرگوار.
با چنان التماس همآهنگ، بهبودی و استقامت به نصیب آن کوچکی افتاده باد.
با مهری دوستانه.
زیبا سروده اید خانم شهلا. به نظر من اشعار نیمائی شما بهتر از سروده های کلاسیک تان میباشد که دارای وزن و قافیه هستند.
ممنونم آقای ستاک، لطف کردید.