فراموشی
تاریخ نشر چهار شنبه ۲۱ می ۲۰۱۴ هالند
محترم سید همایون شاه عالمی
فراموشی
سید همایون شاه عالمی
شانزدهم ماه می ۲۰۱۴ م
کابل – افغانستان
*****
نتوانم که ترا گــــــــاهی فــــــــراموش کنم
در دلــم آن تپـشِ نام تو خـــــــــــاموش کنم
مــــــــردم ار طعنه بدادند ز عشق من و تو
سخنان همـــــه بشــــنیده پسِ گـــــــوش کنم
خیره شد در نظــــــــرم دیدنِ گلزار و چمن
چهــــــــرۀ مست تو در دیده بسی روش کنم
گفتی می آیی و من منتظـــــــرت تا که شبی
خویش را در قدمت یکــــدمی مــدهوش کنم
باقیی عمــــــر فقــــــــط آرزوی دل بوَد این
از لـــبت آب ِ حـــــــیات آوَری و نوش کــنم
سخنِ عشق گـــــل افـــــشان بکند غنچه لبت
در دلم زمـــــزمه هــــــای لب تو جوش کنم
برسد آن شبِ وصلت که جهـــان مست شود
خانه ی قلــــــب خودم را یکی گلـــپوش کنم
تلخیی هجـــــــر بَرَد آن لب ِ شکّـــــر ثمرت
تنِ نازک بدنت را که در آغــــــــــــوش کنم
لحظه یی از اثرِ خــنده ی تو مســـــــت شوم
زلــــف مشکـــین ترا بر سر و بر دوش کنم
بی تو هرگز به جهان گاهی (همایون) نشوم
عشق بُردست رهِ عقل چســـــــان هُوش کنم
سید همایون شاه عالمی
شانزدهم ماه می ۲۰۱۴ م
کابل – افغانستان
درود به عالمی گرامی ، سروده زیبا و عالیست . خط بردم و کیف کردم . موفق وسلامت باشید. مهدی بشیر
ممنون از شما دوست گرامی و فرهنگی پرافتخار جناب مهدی بشیر
سلامت باشید
درود به طبع سخن آرا و نشه خرام محترم سید همایون شاه عالمی..!
رستگار باشید.