عطر سخاوت
تاریخ نشر جمعه ۲۵ جولای ۲۰۱۴ هالند
عطر سخاوت
سید همایون شاه عالمی
بیست و پنج جولای دوهزار و چهاردهم میلادی
کابل – افغانستان
آنکـــــو که نهــــفته بر روانست
بی جان نشود که اصلِ جـانست
اندازۀ عمـــــر مقصــدش نیست
از بادۀ عشق جــــــــــاودانســت
چون عطـــرِ گلاب در سخاوت
نی در پیِ سود و نی زیانســــت
گلهـــــــــــای محــــبتش گـشوده
پیوســـــته به عشق باغــــبانست
باغی که درش ز مهــر بازسـت
گلـــــها همه جـــــای رایگانست
گــــه در شبِ قـــــدر می نوازد
گــــه آدینه هـــای مهــــربانست
آورد شــــبی ز آسمـــــــان هــا
آنرا که فــــــرشته پاســـــبانست
تا کـــرّه ی آبی مست گــــــردید
از معـــــرفتی که در نهــــانست
مـــوجـــــودِ ضعــــیف شد توانا
اهــــــریمن و ظلم امتحـــــانست
از اوست سپید هــــــر ســــیاهی
هـــــر آن طلــــبد بدان که آنست
از خـــــــــاره ی گوهری برآرد
لطف و کـــــرمش که ناگهانست
نتوان به قلــــم اورا ســـــــــتودن
پیمـــــــانه ی عقــل ناتوانســـــت
بگــذشت همــــایون از زمــــــانه
در وصـف کسی چه بی زبانست
سید همایون شاه عالمی
جناب آقای عالمی عزیز ، طاعات و عبادات تان قبول . سروده زیبا ، دلنشین و با احساس است از خواندن آن لدت بردم . موفق باشید. مهدی بشیر
درود برشما دوست ارجمندم جناب مهدی بشیر – طاعات و عبادات شما نیز مقبول بارگاه حق باشد و ممنون از تشویق های تان.