۲۴ ساعت

نکاتی چندی در مورد ریفـراندم سکاتلند

تاریخ نشر جمعه  ۱۹ سپتامبر ٢٠١۴ هالند

محترم دوکتور صلاح الدین سعیدی – سعید افغانی

نکاتی چندی در مورد ریفـراندم سکاتلند

د. ص.  سعید افغانی

۱۹ / ۹ / ۲۰۱۴

کشور سکاتلند جزء اتحاد  کشور بریتانیای کبـیر است که یک بر سه قسمت (⅓)کشور « بریتانیای کبیر  وایرلند» را تشکیل میدهد. ایرلند کشور مستقل است که صرف قسمت شمالی و کوچک آن جزء بریتانیای کبیر میباشد. ایرلندی ها با وجود اینکه بخش شمالی کشور خویش را مردم متفاوت میدانند،  نیز تلاش احیای  کشور واحد مستقل ایرلند را  دارند اما این مطالبه چندان قوی نیست.

در سال ۱۶۰۳ م   کویـن الیزابت اول پادشاه انګلند مُرد. وی ورثـﮥ مرد که جانشین اش میشد نداشت. پادشاه جیمس چارم پسر کاکای  الیزابت اول که  پادشاه سکاتلند بود برای اولین بار به حیث اولین پادشاه انگلند و سکاتلند انتخاب شد.

«بریتانیای کبیر و ایرلند»  کشور است دارای نظام شاهی که درسال ۱۷۰۷م  رسماً اعلام موجودیت کرده. این کشور متشکل از چار کشور مستقل قبلی یعنی  انگلند، ایرلند شمالی، سکاتلند و ویـلس تشکیل گردیده است. به این معنای که انگلند به سه کشور دیگر غالب شد و کشور بریتانیای کبیر را تشکیل داده اند. مبارزات  مردم این کشور های مستقل در طول تاریخ به انواع مختلف گاهی قوی و گاهی هم  ضعیف  برای استقلال کشور شان، ادامه داشته است.

بریتانیای کبیر امروزی  یکی از متحدین بزرگ سیاسی ونظامی امریکا درجهان است که شاهد و شریک تصمیم ګیری ها و کار های مشترک بزرګ این کشور با جهان و خاصتاً با ایالات متحدۀ امریکا است و در سطح جهانی از اعتبار خاص برخوردار است. تدویرجلسـﮥ کشور های ناتو دریک فضای کاملاً جدید نیز در شهر نیوپورت – ویلز  کشور انگلستان چندی قبل دایر گردید. پایتخت کشور ویلز ادنبره است. درین نشست ناتو چنانچه میدانیم دررابطه به افغانستان و مسایل دیگر مهم جهانی و به نحوی کار در جنګ سرد جدید با روسیه وروشهای جدید مبارزۀ جهانی علیه تروریزم و بخش مطالب مهم کار مشترک، درآن تصامیم بس مهم و ارزشمند اتخاذ گردید.

پارلمان بریتانیای کبیر به تعداد ۶۴۰ نماینده دارد که به تعداد ۵۹ تن آن از سکاتلند میباشند.

در بریتانای کبیر سه حزب سیاسی مهم وجود دارند که در حال حاضر حکومت را دو حزب یعنی لیبرال دیموکرات (به رهبری آقای نگ لک)و  کنزرواتیف پارتی (به رهبری آقای دیوید کمرون – صدراعظم فعلی انگلستان)  تشکیل داده اند. در اپوزیسیون حزب لیبر (حزب کار) قرار دارد. این حزب اپوزیسیون  و این مقام توسط کدام فرمان و کدام توافق احزاب سیاسی به حزب لیبر داده نه شده بلکی در نتیجـﮥ قوت واقعی سیاسی این حزب در پارلمان است  و  در تفاوت از کشور ما افغانستان این حزب کدام  ضرورت به اعتراف رسمی اپوزیسیون بودن آن ندارد.

برای تشکیل حکومت درانگلستان ضرورت به داشتن ۵۱ فیصد از اعضای پارلمان است. به تشکیل حکومت از طرف پادشاه (ملکـﮥ) انگلستان رئـیس شورای وزیران یعنی صدر اعظم کشور رئیس همان حزب مؤظف میشود که در پارلمان بتواند ۵۱ فیصد طرفدار داشته باشد.

عملا بعد از بدست آوردن رای اعتماد چنین حکومت با داشتن اکثریت در پارلمان توانایی عملی کردن برنامه های خویش را درکشور دارد. چیزیکه در سیستم سیاسی و ساختار دولتی امریکا مشکل ایجاد میکند. به این معنا که رئیس جمهور از طرف ملت مستقیم انتخاب میشود و رئیس جمهور در رأس دولت و از جمله در رأس حکومت قرار دارد. درانګلستان مانند بیشترین از کشور های دیموکراتیک تصامیم حکومت باید از طرف پارلمان کشور به تصویب برسند. درکشورهای که حکومت اکثریت را در پارلمان ندارد برای عملی کردن برنامه های خویش با مشکل و مانع پارلمان که درآن اکثریت ندارد مواجه شده میتواند چنانچه این کار در امریکا و افغانستان در چند سال ګذشته صورت ګرفته. به این ترتیب دیده میشود که برنامه های بزرګ آقای باراک اوباما در پارلمان کشور امریکا با موانع برمیخورند و کار به صورت درست در مجرای خویش قرار نه گرفته و رئیس دولتیکه درعین حال  و رئیس حکومت باید در موارد دست به کار های دیګر میزند که پارلمان را بی اعتبار ساخته و یا پارلمان را به نحوی دور میزند. این وضع برای ملت سالاری به نحوی خوب نبوده و آنرا مشکل سیستمی در ساختار حکومت و دولت داری  میدانم.

و اما واپس به سیستم دولتداری در انگلستان که صدر اعظم کشور رئیس حزب است که در پارلمان اکثریت دارد. به همین علت هم دریـن صورت  حزب کنزرواتیف (به رهبری دیوید کمرون )  که در پارلمان بیشتر از ۳۰۰ عضو دارد اما برای تشکیل حکومت اعضای آن به  (۳۲۶) وکیل نمی رسد مجبور است که با حزب لیبرال دیموکرات که بیشتر از ۵۵ تن عضو در پارلمان دارد ائتلاف کند.  تعداد اعضای پارلمان حزب لیبر – حزب کار (به رهبری  اد میلبن) چیزی بیشتر از ۲۵۰ عضو در پارلمان میرسد.  اگر لیبرال دیموکرات ها  با  حزب لیبر – حزب کار،  که  از لحاظ برنامه نزدیک اند، یکجا میشدند و ائتلاف تشکیل میدادند،  فیصد ۵۰+۱ یعنی ۳۲۶ تن  را  از مجموع ۶۴۰ تن مجموع پارلمان انگلستان که برای تشکیل حکومت ضرورت است، تکمیل کرده نمی توانستند.

لذا یا باید انتخابات پارلمانی دوسال قبل از نو صورت میگرفت و یا باید لیبرال دیموکرات ها به رهبری آقای  نگ لگ  وکنزرواتیف ها به رهبری آقای دیوید کمرون ائتلاف میکردند  تا چار سال بر انگستان حکومت کنند. که همین اخیر شد و اینک بیتشر ازد وسال است لیبرال دیموکرات (به رهبری اد ملبن ) و کنزرواتیف ها به رهبری آقای دیوید کمرون بر انگلستان حکومت دارند.

رهبر حکومت انگلستان آقای دیوید کمرون برای مطالبه سکاتلند مبنی بر استقلال اش دوسال قبل جواب مثبت داد که باید در ریفراندم مردم سکاتلند این مسأله تصمیم گرفته شود.

اینک پنجشنبه ۱۸/۰۹/۲۰۱۴ همان روز موعود  است که مردم سکاتلند بعد از بیشتر از ۳۰۰ سال درمورد سرنوشت خویش خود تصمیم میگیرند که یکجا با بریتانای کبیر میخواهند در اتحاد  ادامه دهند ویا به صورت مستقل حکومت و کشور مستقل خویش را تشکیل میدهند.

مردم سکاتلند امروز الی ساعت ده شب تصمیم خویش را خواهند گرفت که درداخل انگلستان باقی میمانند ویا از این اتحاد خارج میشوند.

سیاست مداران ارشد ومهم کشور انگلستان از جمله صدراعظم این کشور اقای دیوید کمرون خطاب به  مردم و رهبری سکاتلند گفت که اگر در اتحاد بریتانیا کبیر باقی بمانند برای شان اختیار بیشتر محلی و امکانات مالی بیشتر داده خواهد شد. اگر به جدایی تصمیم بگیرند حق نه خواهند داشت پوند انگلیسی را مانند پول استفاده کنند،  از پاسپورت انگلیسی  نیز حق استفاده نه خواهند داشت، و جامعه اروپا برای اسکاتلند گفته که پروســﮥ پیوستن سکاتلند  به اتحادیــﮥ اروپا درصورت جدا شدن از انگلستان تقریباً  ده سال دوام خواهد کرد.

سکاتلند امروزی در پارلمان انگلستان ۵۹ وکیل دارد. سکاتلند در پارلمان محلی  به تعداد ۱۲۹ وکیل ونماینده دارد. ازجملـﮥ ۵۹ وکیل در پارلمان مرکزی – یعنی پارلمان انگلستان  اکثریت شان از حزب لیبر یعنی حزب کار به رهبری اد ملبن اند که فعلا در اپوزیسیون آقای دیوید کمرون  قرار دارند و احتمال قوی دارد که درانتخابات دوسال بعد رهبر کشور انگلستان را جانب ادملبن یعنی حزب کار – حزب لیبر شود. اکر سکاتلند مستقل شود در سطح سرتاسری حزب لیبر بخاطر تاوان خواهد کرد که تعداد وکلای پارلمان مرکزی مربوط حزب خویش را که از سکاتلند اند از دست داده و ازین ناحیه حزب کنرزواتیف به رهبری دیوید کمرون مفاد میکند.

از جملـﮥ ۱۲۹ وکیل پارلمان محلی سکاتلند به تعداد ۶۵ تن آن مربوط به حزب  استقلال طلب سکاتلند (SNP)  به رهبری الکس سامند اند، ۳۷ تن از وکلای پارلمان محلی سکاتلند مربوط حزب لیبر – حزب کار انگلستان اند به رهبری آقای ادملبن ، و ۱۵ تن از وکلای پارلمان محلی مربوط حزب کنزرواتیف انگلستان به رهبری آقای دیوید کمرون صدراعظم فعلی انگلستان اند.

همین حالا (ساعت هشت بعد از ظهر ۱۸/۰۹/۲۰۱۴) دیده میشود که درانتخابات جاری بشتر از ۸۰ فیصد مردم دارای حق رای اشتراک کرده اند.

 تصور ومحاسبات چنین است که رای (بلی) در انگلستان ماندن ویا  (نه) از انگلستان خارج شدن بس نزدیک است. پیشبینی میشود که اکثریت مردم عادی  خواهان استقلال کامل اند. اما باز هم بسیاری از مسایل است که نتیجــﮥ مقدماتی را همین امشب تا ساعت ۱۰ بعد از ظهر روشن خواهد کرد و نتیجــﮥ نهایی طرف های صبح  روز جمعه (۱۹/۰۹/۲۰۱۴) به وقت انگستان روشن خواهد شد.

اگر مردم  سکاتلند تصمیم به استقلال کامل بگیرند این پروسه دهها و صدها جزییات دارد که با انگلستان روشن ساخته شود و این پروسه استقلال کامل  تا ۲۰۱۷ تکمیل خواهد شد.

اگر سکاتلند  در چوکات انگلستان باقی بماند مردم به وعده های داده شده از جانب دولت آقای دیوید کمرون (صدر اعظم انگلستان ورئیس حزب کنزرواتیف ) مبنی به وعده های بیشتر مالی و صلاحیت های منتظر خواهند ماند که چه ابعاد را در بر میگیرد.

سکاتلند در شمال معادن طلا، گاز و تیل دارد و ضد سلاح اتومی و اشتراک در جنگهای خارجی از جمله عراق و سوریه نمیباشد.

مردم آن صلحجو، خیر خواه و برای همزیستی با کلتور های مختلف جهان درک و فهم بیشتر دارند.

به هر صورت امروز (۱۸/۰۹/۲۰۱۴) روز تاریخی مردم سکاتلند است که درمورد سرنوشت خویش تصمیم بگیرند.

هموطنان گرامی این بود مطالب چند که به بسیار سرعت بدون دید دوباره خدمت شما تقدیم شد.

این نوشته به  تأریخ ۱۸/۰۹/۲۰۱۴ ساعت ۲۰:۲۸ وقت لندن تهیه شد. نتیجـﮥ مقدماتی ریفراندم ۲ ساعت بعد یعنی ساعت ده شب به وقت لندن روشن خواهد شد. نتیجه نهایی ریفراندم فردا صبح روشن خواهد گردید که درآن وقت خدمت شما پیشکش خواهد شد.

مطابق وعدۀ سپرده شده بحث خویش را تکمیل ذیلاً  میکنم:

درین  ریفراندم  سکاتلند  که ۹۱ ٪  مردم اشتراک کرده بود درنتیجــﮥ حساب امروز صبح ساعت شش  و پنج دقیقــﮥ قبل از ظهر  (۱۹/۰۹/۲۰۱۴) به تعداد ۵۵ ٪ مردم سکاتلند تصمیم باقی ماندن در بریتانیای کبیر را گرفتند و ۴۵ ٪ مردم برای جدایی از انگلستان رای دادند. این در حال است که ۱۹۱ هزار رای مردم تاحال حساب نه شده.

با آن هم برای باقی ماندن در انگستان یعنی برای رای (بلی)  و برای خارج شدن از اتحاد انگلستان یعنی برای ( نه)  ۱۰ فیصد تفاوت  وجود دارد   که به این ترتیب مردم سکاتلند تصمیم خود را به اکثر آراء  گرفتند و سکاتلند جـزء انگلستان باقی ماند.

با این اعلام  باقی ماندن سکاتلند در اتحاد انگلستان بازار های اسهام  و تجارت واپس استقرار یافت و قوت گرفت. مردم منتظر این اند که حکومت آقای دیوید کمرون چه چیز های جدید از مساعدت های مادی به سکاتلند وعده داده  و چگونه عملی خواهد شد و کدام بخش از صلاحیت های پارلمان محلی سکاتلند وسعت پیدا خواهد کرد؟

آقای الکس سایمند رهبر حزبیکه در رهبری جدای سکاتلند قرار داشت یکی از شخصیت های اولی بود که ازین انتخاب ملت خویش استقبال کرد و برای زندگی مشترک در بریتانیای کبیر برای ملت خویش موفقیت های  بشتر استدعا کرد.  به انتخاب اکثریت ملت خویش ارج گذاشت و با کار مشترک تلاش های مشترک وعدۀ  خدمت به مردم را اعلام کرد.

به این ترتیب جریان یک خواست سه صد سالــﮥ مردم به این ترتیب به اوج خویش رسید. 

 پایان ساعت هفت صبح ۱۹/۰۹/۲۰۱۴