عیــــــد کبیر،آمدنی ست !
تاریخ نشر جمعه سوم اکتوبر ٢٠١۴ هالند
محترم عبدالکریم(خشنود هروی کهدستانی)
عیــــــد کبیر،آمدنی ست !
عبدالکریم (خشنود هروی کهدستانی)
مورخء ۰۲-۱۰-۲۹۰۱۴ م.
شهرکییف-اوکرائین.
***
ای عزیزان بخُــدا(ج) !عید کبیرآمدنی ست
حــقّ بدانــــــد،که اوبهرِفقـــــیرآمدنی ست
همه جاحَـــــمد وثـــناگُفــتن واِذکـــــاربُود
ایخوشا!جشنِ که باماه مُنــــــیرآمدنی ست
شوروشوقیست بـــدل،تاکه بشارت برســد
بردرِکُلبهء هرشـــاب وچه پیرآمدنی ست
کرده مسروردِلِ هرموءمنِ جانبازبه عشق
دانم اینقَدر،که چون دوست دلیرآمدنی ست
مرزبگیتی نشناسد،وشاد سیرکند دنیــا را
هم ازآن قطبِ شمال تا بندِامیرآمدنی ست
موءمنان گِرد هم آیند،زهرگــــوش وکنار
ازطــوافِ حَرَمَش،زهرمسیرآمدنی ست
قَصَّه ازعشق ووفـــا ی براهیـــــم شنویـد!
لطفِ حـق برسرآن طــفل،شهیرآمدنی ست
ترس جانباختن او نیست،گرفتــار وفـاست
سر به تعظیم نهـــاده،چــواسیرآمدنی ست
این چه حِکمت؟،که خدا(ج)کرده تجارب عبدش
درعوض بین!عجب دیهیم و سریرآمدنی ست
تاج عِـــزَّت بنهاد ،برسرشهزادهء عشـــق
هرچه هست،ازاثرِحُـکمِ قــد یرآمدنی ست
ماه وانجُــم بکنند ســـجده بدرگاه الــــــــه
آبِ رحمت ز قضا،روی کویر آمدنی ست
میکند محوخبائث،و زدایَــــــد همه زنگ
ای مُطَهَّر!بهرِ توجامهء حریر آمدنی ست
حاجیـان درطلبِ عفــــــوگناهانِ خود انـد
لُطفِ الله(ج)بهرِشان،هم بینظیرآمدنی ست
عیــد زما میطلـــبد، طالبِ معشوق شویم
غافلانرا تو بگو!دید ز بصیرآمدنی ست
مُژده ایدل!که همه رنج والم از بر رفت
روزفردا چکنم؟ دوش وپریر آمدنی ست
میرویم سوی عــــدم،تا که بیابیــم ابـــــد
بهرِارضای توجانم!جوی شیرآمدنی ست
رازقِ مُطلقِ ما،داده بما وعــــدهء وصل
بیشکّ این وعده،زلُطفش بخیرآمدنی ست
(خشنود)ازبهرِچنین دوست،دهد جان ودلش
حلّ هرمُشکلی من را، چه نصیر آمدنی ست.
***
عبدالکریم (خشنود هروی کهدستانی)
مورخء ۰۲-۱۰-۲۹۰۱۴ م.
شهرکییف-اوکرائین.
دیدگاه بگذارید