اندوهِ جدایی
تاریخ نشر سه شنبه ۲۸ اکتوبر ۲۰۱۴ هالند
محترم سید همایون شاه عالمی
اندوهِ جدایی
سید همایون شاه عالمی
بیست و هشتم اکتوبر دو هزار و چهاردهم میلادی
کابل – افغانستان
والله به جهــــان عاشقی یک نامِ بزرگست
هم نعمت و هم حشمت و اکرامِ بزرگـست
غــیرِ سخن عشق که چون عطرِ گلابست
برهر دهنی بنگـــــــــری دشنامِ بزرگست
هــــــرکو نکند عشق بِشُو دست ز کارش
هـــــــــرچند بوَد پخته ولی خامِ بزرگست
این رَونق دنیا ز تجمــــل سخنی هـــاست
در پشت یکـــی دانه بســـی دامِ بزرگست
اندر طــلــب حـرص چه نالان شده مردم
سنگین بوَد آن برف که در بام ِ بزرگست
گفتم منمـــا عاشقـــی در غفلتــــی ای دل
کـــآغاز بسی کوچک و انجــامِ بزرگست
عاشق شدی در حسنی شدی سلسله پرداز
درد و ســـتم و غــــم که ز آلام بزرگست
از شوخـــی گرفتارِ دوزلفــی شدی رفتی
آن یک قدمــی بود مگـــــر گامِ بزرگست
حالا که تو معــتاد نگـــــاهش شدی دانی
دیدارِ رخش در نظـــــرت جامِ بزرگست
بشــکـــستی ز تأثیر نگاهــش تو همایون
اندوهـــی جــــدایی چه به اندامِ بزرگست
سید همایون شاه عالمی
بیست و هشتم اکتوبر دو هزار و چهاردهم میلادی
کابل – افغانستان
درود به عالمی عزیز ، سروده زیبا و عالیست . خط بردم و کیف کردم . موفق وسلامت باشید. مهدی بشیر
ممنون دوست بزرگوارم جناب مهدی بشیر
شاد و سلامت باشید