صبح بـــــودم شب شــدم جانانه را نشناختم
تاریخ نشر شنبه ششم جدی ۱۳۹۳ – ۲۷ دسامبر ۲۰۱۴ ملبورن – آسترالیا
احمد محمود امپراطور
کابل/افغانستان
محترم احمد محمود امپراطور
صبح بـــــودم شب شــدم جانانه را نشناختم
فـــــرق بیـــن کعبــــــه و بتخانه را نشناختم
آسمان آیینه شد تا چشم بر بستــم ز خویش
تــــار عشق آمد بدستــــم شانه را نشناختم
نعمـــت جنت گریبـــــان گیــــرِ عقلِ مـا نشد
صد هــــــزار افسـوس دام و دانه را نشناختم
هـــر دو عالــم گشت خدمتــگار آسایش مـرا
کـودکِ نــــــادان بــــودم شکرانه را نشناختم
مــــدتِ شد در خـــراب آبــاد دل می سوختم
آشنـــــــا بیگانـــــه شد، بیگانــه را نشناختم
روز تـــا روزِ دیگــر زنجیـــر پایــم شــد نفس
این چــه زنـــدان است من زولانه را نشناختم
تاکجـــا میسوزد این مجنــونِ عاشق پیشه را
ســـوزش و جـــان دادنی ، پروانه را نشناختم
چشــمِ بینـــــا را غبــــار غفلت مــــا کور کرد
در کفــــم خون شـد ولی دُر دانه را نشناختم
پیش خود خجلت زدایی نشـــه ای بی مهریم
لعــلِ ســــرخِ ســــاقی و پیمانه را نشناختم
هــر طپیدن محشــرِ باشد، قیامت دور نیست
از غـــــم عقبــــا رهــــی کاشانه را نشناختم
سالهـــــا شد همرهی محمود گشتم همنشین
خود عجـب دارم کــه این دیوانه را نشناختم
——————————
پنجشنبه ۰۴ جدی ۱۳۹۳ هجری آفتابی
که برابر میشود به ۲۵ دسامبر ۲۰۱۴ میلادی
ســــــــــرودم
احمد محمود امپراطور
کابل/افغانستان
درود به امپراطور عزیز ، از خواندن سروده زیبایت لذت بردم . موفق وسلامت باشید. مهدی بشیر – ملبورن – آسترالیا.
غزل عالی ودلنشین از خواندنش خیلی لذت بردم . أباد و شاد باشید
درود..!
استاد بزرگوار کاکأ گرانقدرم جلالتمأب محمد مهدی بشیر هروی صاحب از شفقت و زحمات همیش و بی آلایشانه شما در قسمت ثبت و نشر چکامه هایم ممنون و مشکورم.
بسلامت و رستگار باشید.
امپراطور
از شهر پر حادثه کابل
دورد..!
بانوی گران ارج محترمه داکتر وحیده از پُست گهربار و حضور مستدام و خالصانه ای شما کهکشانها سپاسمندم.
باعزت باشید.
امپراطور
از شهر انتحار..
عالی ودلنشین سروده اید دوست گرامی امپراطور…….
قلم تان پر رنگ وزنده گی تان مملو أز خوشی ها باد