کعبۀ دل
تاریخ نشر دوشنبه ۲۲ سرطان ۱۳۹۴ – ۱۳جولای ۲۰۱۵ هالند
کعبۀ دل
سید همایون شاه (عالمی)
سیزدهم جولای دوهزار و پانزده میلادی
کابل – افغانستان
پاک کن کعبۀ دل از گذرِ اجنبیان
شاد شو بی گهرِ روح تو افسانه مخوان
ز گذرگاهِ عدم سویِ بقا بال گشا
گهرِ عشق برون آر زهر کون و مکان
ظلمتِ سنگ سیاه است دلِ سنگدلان
گوشه کن شیشۀ دلرا هم ازابنایِ زمان
میی قربت بکشد شورِ الستی ِ عجیب
مستی ِ عشق نشاید که بیاری به بیان
چون سراپا همه او گشتی ز نزدیکیِ او
شرع بگذار مکش صحبتِ دین را به میان
اندکی دست فشان پا به توازن بنواز
چرخ زن گردِ مراد و منما چرخ نشان
چرک ِ آن خانه ی دلرا به تواضع بزدای
زآنکه سبحان نیاید به گذرگاهِ گمان
چشم وا کن که ببینی همه آن نیستی ات
دگران مست شدند قلب ِتو درخواب گران
راه هموار شود تا تو گذشتی زخودت
عشق قوت بوَد و دفع ِ به شمشیر و سنان
خفه کن نفس که این دشمن جانی و قوی
به تو مهلت ندهد زآنکه بوَد آفتِ جان
من و مستوری عجز و شرفِ دامن یار
دیده از فرط ندامت شده چون آبِ روان
نیست امید ازین روزه و یا فرط نماز
چشم بر رحمت آن یار “همایون” تو بمان
سید همایون شاه (عالمی)
سیزدهم جولای دوهزار و پانزده میلادی
کابل – افغانستان
درود به چناب عالمی عزیز ، سروده زیبا و مانند همیشه عالیست. موفق وسلامت باشید. مهدی بشیر
برادر بزرگوار جناب مهدی بشیر ممنون شما سلامتی و سعادت تانرا را آرزو مینمایم .
سروده بسیار عالی عالمی صاحب