۲۴ ساعت

نه خوبی ها بمن یار و نه بدبختی زمن بیزار

نه از جورِ فلک یکدم شود مرغِ دلم آزاد

نه جانم درامان باشد نه طاقت در روان باشد

دوچشمم خونفشان باشد مرا در کلبهٌ صیاد

خدا را شکر میگویم که شیرین رفته از عالم

وگر نه جوی خون ریزد دمادم تیشهٌ فرهاد

بدین بال و پرِ بشکسته وحالِ پریشانم

ز دستِ جورِ وبیدادِ فلک تا کی کنم فریاد

بزیرِ خاک هم از خاطرم بیرون نخواهد رفت

ستم های تو ای ظالم سر جانکندم از یاد

کنون در سرزمینِ عشق به جرمِ دیدنِ رویش

رسانده تیغِ (جوهر ) دار را بر گردنم جلاد

محمد نعیم جوهر
المان