۲۴ ساعت

۲ پاسخ به “نوای کودک افغان”

1. admin گفت:

   18 نوامبر 2015 در 10:50

   درود به عالمی عزیز ، سروده زیبا و مانند همیشه واقعی است . عامل تمام بدبختی و سر و کار به اسلحه از کودکی طی چهار دهه اخیر و کشتن انسان های مظلوم و بیگناه تفنگساران ، جانی ها و برادران کرزی و خایین بودند. مردم افغانستان بخصوص کودکان تفنگ و انواع اسلحه را نمیشناختند. ولی اکنون کودک پنجساله هم عاشق اسلحه اند. لعنت به تفنگسالاران و طالبان. موفق باشید. مهدی بشیر

   پاسخ
2. عالمی گفت:

   18 نوامبر 2015 در 11:08

   درود بر شما فرهنگی اصیل و با احساس جناب مهدی بشیر، بلی شما دقیق می فرمائید، ازین کشور تشت خون و بخاری آتش درست کردند و هر که آمد آتشسوزی اش را در اینجا امتحان نمود. میدان جنگ شد و ملت پامال و لگد مال سیاست و سیاسیون گشت و مشت خائین آزموده شده باز آزمون شدند و بجز بی کفایتی هیچ کاری از دست شان بر نمی آید اما ملت مظلوم مانند گوسفندان قربانی نشسته است تا نوبت ذبح کی میرسد. کودکان ما سالهاست روی خوشی را ندیده اند، دل و جگر انسان پارچه پارچه میگردد، و آن عده هموطنان هم که خود شانرا به غرب رسانیدند، دیگر پشت شانرا به فقرا و یتیمان و بیوه زنان گردانیده و هیچ خیر شان نمی رسد، چندی با یک موسسه خیریه امداد میکردم به بسیاری از افغانان مقیم امریکا نوشتم و تقاضای پول نه .. بلکه تقاضای لباس کهنه اولاد هایشانرا برای کمک اطفال کردم، از سنگ صدا برامد اما از آنها نه. بیچاره کودکان بی بضاعت ما که زمستان می اید و باید با چپلک های کهنه روی برف بروند و پلاستیک و بوتل و کاغذ بسوزانند تا کمی گرم شوند . افسوس ( زنده باشید مهدی جان عزیز)

   پاسخ

دیدگاه بگذارید