مصالحه سیاسی به مفهوم واقعی
تاریخ نشر پنجشنبه ۲۴ جدی ۱۳۹۴ – ۱۴ جنوری ۲۰۱۶ هالند
مصالحه سیاسی به مفهوم واقعی کلمه الترناتیف خوب دیگر ندارد.
دوکتور صلاح الدین سعیدی
تا زمانیکه تمام نیرو های واقعی سیاسی جامعه در ستیج سیاسی یک کشور و جامعه جایگا ه متناسب خویش رااز طریق مراجع و مجاری مشروع، نه از طریق معامله و خیانت در غیاب ملت، نه یابند در ان کشور و جامعه صلح و استقرار پایدار امده نمی تواند.
تازمانیکه عدالت به مفهوم وسیع کلمه تامین نه شود و یک علاقداری حق اکثریت ملت را تصاحب کند، صلح و استقرار تامین شده نمی تواند.
تازمانیکه معافیت از قانون وجود داشته باشد و ملیونها دالر و سرمایه ملت به غارت رفته را به عدالت حاضر ساخته نه توانند و مافیا در همه عرصه ها حاکمیت داشته باشد در ان کشور و جامعه صلح پایدار در ان جامعه مستقر شده نمی تواند، و تازمانیکه حق به حقدار نه رسد صلح و استقرار پایدار امده نمی تواند.
تازمانیکه تفاوت بین امنیت و استقرار سیاسی را ندانیم و از برتری های موقت نظامی در عرصه تفاهم نیک سیاسی استفاده نه کرده و بها نه گیریم به صلح و استقرار رسیده نمی توانیم.
بلی مذاکرات صلح به مفهوم توافق با پاکستان و رسیدگی به دغدغه های پاکستان خیانت ملی است، تاکیدات عمال پاکستانی در بعضی از رسانه های افغانی مانند مبصرین سیاسی!؟ افغان نمای پاکستانی الاصل و دیگر افراد ستون پنجم که همین حالا در پیشاور و اسلام اباد بنگله ها دارند و … به ان تاکید دارند. ما را به راستین و استقرار رسانیده نمی تواند.
بلی ما به صلح و استقرار رسیده نمی توانیم اگر مفهوم درست مصالحه سیاسی را نه فهمیم و از ان مانند ۱۳ سال گذشته استفاده افزاری، بی هویت سازی و تسلیم مقابل استفاده
کنیم.
در صورت وجود بیش از ٢٨٠٠ کیلو متر خط و بیش از ٣٢٠ محل عبور بین افغانستان پاکستان امروز ایجاد و کار برای۔ باردر منجمنت و یا پوسته های دوجانبه و سه جانبه ربطی به صلح ندارد.
اگر طالب قانون اساسی افغانستان را قبول کرد دیگر طالب نیست بھتر است نام خود را نیز تغیر دهد.
بگذار مصالحه سیاسی را به حرکت طالب خلاصه نه کنیم.
بگذار در مصالحه سیاسی مقابل را به بی هویت سازی وادار نه کنیم.
بگذار طالب به امارت اسلامی وعده دیگر با قانون اساسی خویش بمانند.
بگذار خط کشی خویش را که همه مانند ما باندیشند راه حل نه ندانیم.
بگذارمصالحه سیاسی توافق در غیاب ملت نه شود.
پس مصالحه سیاسی و این توافقات و مذاکرات چه و بر سر چه؟
بدون توافق و مذاکرات بر میکانیزم اینکه چطور عوض تفنگ و باروت ملت سخن اصلی انتخاب را داشته باشد و پیدا کند، تمرکز به مطالب دیگر در مبدا خطا است. اول باید به این توافق کرد. این به این توافق صورت گرفت باز قدمهای دیگر را برداشت ورنه ادامه کار بدون توافق برین خطا است.
قابل تذکر است تاجایکه مطالعه دارم و ناظرم حزب اسلامی حکمتیار به این مساله توافق دارد که ملت باید حق انتخاب را داشت باشد. و…. { با عرض معذرت او از جمله خاینین دروغگو است و هدفش قدرت طلبی است مانند دیگران ، مگر طی دودهه جنایاتش را فراموش کردید.؟ } ” مهدی بشیر “
ما درین مرحله نیاید به بی هویت سازی دیگران تمرکز کنیم این مساله در همین جا خطا است.
ما درین مرحله قبل از تصمیم ملت نه باید امارت اسلامی و یا قانون اساسی خویش را بر دیگری تحمیل کنیم. این بدان معنا هم نیست که از اصول خویش بگذریم.
نه نباید گذشت. ماباید در انتخاب به ملت استدلال کنیم که این اصل ما مثلا قانون اساسی بهترین وثیقه ممکن است و انرا انتخاب کنید. اما در عالم اسباب بر میکانیزم، اراده و انتخاب ملت باید اولویت داد. ملتیکه در فصیدی قریب به اتفاق مسلمان است و مسلمان انتخاب خویش را دارد. این است همان نقطه مرکزی که باید به ان تاکید و توافق مبدایی کرد.
اگر به این توافق شد قدمهای بعدی ممکن است و اگر نه توقع از مذاکرات توقع نادرست اما ضیاع وقت هم نیست. چون ما در عین حال نیرو های امنیتی خویش را تقویه کرده و به ملت نشان میدیم که ما تلاش از دستاله کشی آ ن برادر خویش از دست دشمن کردیم اما موفق نه شدیم و چاره نداریم جز دفاع برحق از ملت و مردم خویش. این همان باریکی ها و سو تفاهمات اند که تا حال جوانب تصمیم گیرنده در کابل نیز به ان نه فهمیده اند و ترازیدی ملت ما ادامه دارد. گفتنی ھای زیاد دارم اما تا حال نقل به کدام استخبارات نه گذاشته ام تا قوت منطق انرا زمینه ساز صلح و تفاهم سازم و یا صلح و استقرار خواست برحق ملت ما و انسانهای خیر خواه در توافق به خواست دشمنان صلح و انسانیت نیست؟
باید به تمرکز نیز داشت و اندیشید که کدام منابع داخلی و خارجی صلح بین الافغانی نمی خواهند و چرا؟
انھایکه ملیاردها دالر وپوند وارد شده در ١٧ سال اخیربه دکشور مارا حیف و میل کردن، کرسی های بزرگ و پردرامد دولتی را به خود و خانواده های خویش میراثی ساخته اند، معادن افغانستان را به صورت منظم و دوامدار تاراج کرده و میکنند و… پاکستانیکه صرف بخاطر وجود ترور و دهشت از جهان جزیه گرفته میتواند، ایرانیکه میتواند امریکا را از امکانات در افغانستان و شرق میانه و … میترساند و ترسانده میتواند، افغانها را مانند سرباز بی ارزش و رایگان به جنگ خویش در سوریه و دیگر مناطق جھان قربانی ساخته میتواند و …. به هیچ صورت به صلح و تفاهم بین الافغانی به نحویکه این امتیازات را از دست بدهند، راضی نه خواهند شد. ما از حاکمیت سعودی ها نیز صلح و مساعدت صلح کردیم.
( با عرض معذرت سعودی و حشی و آدمخور ، خودش دستش به خون هزاران انسان های بیگناه آلوده است و هر روز داعش و طالب و القاعده به کشور ما و دیگر کشور های مطلوم عربی مانند یمن ، عراق و جا های دیکر میفرستد ، چطور به افغانستان صلح می آورد ؟ ) ” مهدی بشیر “ مگر سر انھارا مار گزیده که در افغانستان صلح قایم و مساعد امدن صلح کنند و باز بن لادن ها به کشور شان برطردد و علیه حاکمیت های بی قید و حصر شان کار زار جهادی کنند؟ ما هنوز به منطق بسیاری باریکی ها نه اندیشیده و داریم تفنگ دیگران را به شانه کرده و جنگ دیگران را میجنگیم.
تصادفی نیست که مساله تکفیر امان الله خان از سر روی دست گرفته میشود. سازمان دهان این بلوا میخواهند حاکمیت امروز را ترسانده و امتیاز بگیرند.
پیش کردن شرایط و موانع در برابر صلح و تفاهم بین الافغانی و به ساختن مذاکرات صلح به معنای تسلیم و بی هویت سازی رنگ دیگر از مخالفان مصالحه سیاسی است که بنا برخواست مردم افغانستان مخالفت صریح به تفاهم بین الافغانی کرده نمی توانند. این حلقات اصلا به صلح بین الافغانی موافق نیستند و نمی گذارند ما به صاح، تفاهم، استقرار و ترقی برسیم. درین هدف و در تحقق این برنامه مصالحه جیبی، سمتی، تعصب قومی و دیگر برنامه های شوم شان تامین شده نمی تواند.
از انسانهای خیر اندیش تمنا دارم تا این منطق را عام ساخته، انرا تکمیل و در تنویر من، خود و دیگران مساعدت خیر بدارند.
لطفا در صورت منطقی بودن به طور وسیع انرا نشر و پخش کنند.
و من الله التوفیق.
دوکتور صلاح الدین سعیدی
١٣/٠١/٢٠١۶
٠٠۴۴٧٨٨۶۴٧۴۶٣٨
جناب محترم آقای دوکتور صلاح الدین سعیدی ، ضمن عرض سلام . نوشته تانرا خواندم و با آن تقریبا همنوا هستم . اما در قسمتی از گلبدین جنایتکار و سعودی آدمخور یاد کرده بودید که نطرم را در همان قسمت نوشتم . در باره این خاینین دولت و حشت ملی و یا وطنفروش ها و نوکران حلقه به گوش چتلستان ، طالب های وحشی و نوکران ملا های ایران و بازهم سعودی ، نظر تان درست است و باید مردم ما فریب این درد ها و وحشی ها را نخورند ، چون هدف شان تفرقه انداختن تعصبات زبانی ، قومی ، مذهبی ، منطقوی ، نژادی و چور و چپاول است . به امید یک صلح پایدار در کشور . موفق وسلامت باشید. مهدی بشیر