شعر زیبای از مرحوم صوفی عشقری
تاریخ نشر یکشنبه ۲۷ جدی ۱۳۹۴ – ۱۷ جنوری ۲۰۱۶ هالند
شعر زیبای از مرحوم صوفی عشقری:
انتخاب از : محترم سید همایون شاه عالمی
دنیاست خوب و دنیا لیکن بقا ندارد
دارد چو بیوفایی یک آشنا ندارد
هرچیز در شکستن فریاد می برآرد
اما شکست دلها هرگز صدا ندارد
دانی چنار باخود آتش زند چه باعث
سرتابپای دست است, دست دعا ندارد
شخصیکه بینوا شد خانه بدوش گردد
در هر کجا که باشد بیچاره جا ندارد
هرچند دختر رز در میکده عروس است
افسوس دستُ پایش رنگ حنا ندارد
دلدارِ پرغرورم بسیار مستِ ناز است
چون سایه در پیش من, رو بر قفا ندارد
این حرف را به تکرار از هر کسی شنیدم
ظالم به روی دنیا ترس از خدا ندارد
با رهروئ بگفتم اینراه کدام راه است
گفتا که راه عشقست هیچ انتها ندارد
کرد هرکه را نشانه یکذره بج نگردد
دست قضا بعالم تیر خطا ندارد
فرزند ارجمندم گرچه قمارباز است
لیکن نماز خود را هرگز قضا ندارد
نزد طبیب رفتم خندیده اینچنین گفت
درد تو درد عشق است هرگز دوا ندارد
در صفحهء کتابی دیدم نوشته این بود
صد بار اگر بمیرد عاشق فنا ندارد
یارب تو کن حفاظت پامانده عشقری را
بر دشت حیرت آباد پشتُ پناه ندارد
افتاده عشقری را بالای خاک دیدم
گفتم به این ادیبی یک بوریا ندارد
مرحوم صوفی عشقری
جناب عالمی عزیز ، تشکر از انتخاب زیبا تان .زوح شاد روان صوفی عشقری شاد و جنتها نصیبش . سروده عالیست. موفق و سلامت باشید .مهدی بشیر .
یک جهان سپاس دوست عزیز مهدی جان بشیر، امید است صحت و سلامت باشید. برایتان موفقیتهای مزیدی آرزو دارم.