من وطن را دوست دارم
تاریخ نشر دوشنبه ۲۶ دلو ۱۳۹۴ – ۱۵ فبروری ۲۰۱۶ هالند
من وطن را دوست دارم
حسن شاه فروغ
اى عزیزان گلشن و باغ و بهارِ ما کجاست
در بهاران میله و سیرو شکارِ ما کجاست
فیض میبارید بدخشان و زفیضش دربهار
لاله و گُل موج میزد آبشارِ ما کجاست
آبِ کوکچه مست وجوشان درمسیرِ راهِ کِشم
مُشک مى بیخت ارغوان زاران خُمارِ کجاست
روى مشهد تا بتخار دشت و دامان چون بهشت
باغهاى سبزو خُرم ، خواجه غارِ ما کجاست
کندزو بغلان دهقان خانه ى افغان زمین
مردمِ مهمان نواز و دوستدارِ ما کجاست
درمسیرِ راهِ بغلان تا سمتگان هر کجا
پُر زِ لاله تپه هاى پسته زارِ ما کجاست
تختِ رُستم در سمنگان یاد بودِ رُستم است
همچو تهمینه گُلى در شاخسارِ ما کجاست
یادِ تاشقرغان بخیر و مردمانش زنده باد
باغ هاى پُر ز انجیرو انارِ ما کجاست
ژنده ى مولا على و روضه ى عالى جناب
جاى اظهارِ ندامت آن مزارِ ما کجاست
بلخ را نازم شکوه و عزتِ پارینه اش
در دلِ تاریخِ میهن افتخارِ ما کجاست
از سرِ پُل تا به جوزجان شهر و دهِ میمنه
مردمِ قلین باف و مالدارِ ما کجاست
دره ى خنجان وآبِ صاف وتوت و سایه اش
جان فزاو روح بخش است روزگارِ ما کجاست
کوهِ سالنگ تا یکاولنگ ، گُل بهارِ نازنین
کاپیسا و غوربند و چاریکارِ ما کجاست
دره ى پنجشیر با آن مردمِ آزاده اش
درسِ عبرت داد بَدشمن شهسوارِ ما کجاست
درسفر بر سوى کابل باغها بود پُر ز تاک
مردمِ با عزت و انگور کارِ ما کجاست
شهرِ کابل بود زیبا هر طرف انبارِ گُل
ارگِ شاهى قصرِ ستور زرنگارِ ما کجاست
شهرتِ دیرینه دارد افتخارِ جاویدان
قلعه ى بآلاحصار و برج و بارِ ما کجاست
بر فرازِ قُله هاى آسمایى هر کجا
یادگارِ کوهشانى ها دیوارِ ما کجاست
در ادارات هرکجا سرکار ها وردک بودند
مردمانِ هوشیار و برده بارِ ما کجاست
غزنه مى افزود به شان و شوکتِ دیرینه ام
بامیانِ تاریخى و نامدارِ ما کجاست
در میانِ غزنه و هراتِ قومى پُر غرور
فاتح و لشکر کش و آن کندهارِ ما کجاست
مرکزِ علم هست و فرهنگ این هراتِ باستان
آنهمه آثارِ پُر نقش و نگارِ ما کجاست
غوریان از خود نشان و دورِ تاریخ داشتند
افتخارِ ما همه غورى تبارِ ما کجاست
هست در خاطر اورزگان و فراه و بادغیس
جان فداى نیمروزم ریگزارِ ما کجاست
پکتیکا و پکتیا و خوست در مردانگى
صاحبانِ شمله بودند شمله دارِ ما کجاست
سازِ لوگر روح فزاو مردمانش دلنواز
آن هنرمندانِ باعزو وقارِ ما کجاست
یادِ ننگرهار و لغمان و کُنر هایش بخیر
در زمستان سبزو خرم نوبهارِ ما کجاست
سوختیم درآتشِ جنگ هرچه ازخود داشتیم
ماشرارت پیشه گشتیم ننگ وعارِما کجاست
من وطن را دوست دارم باهمه ابناى آن
آن فروغ و شوکت و دارو ندارِ ما کجاست
فروغ ٢۴/١١/١٣٩۴
درود به جناب آقای فروغ عزیز ، تشکر از احساس پاک وطندوستی تان. سروده زیبا و عالیست . خداوند صلح دایمی را در کشور ما حکمفرما نماید و خاینین و جانی ها را نیست ونابود کند . موفق و سلامت باشید.
مهدی بشیر.
عالی بود عالی شاعر شیرین کلام زنده و سلامت باشید برادر مهربان فروغ گرامی
عزیز گرانقدر جناب فروغ عزیز سروده زیبای تان را که حکایت از زیبایی های سرزمین ما دارد دلپدیر یافتم ، قلم تان همیشه پررنگ و طبع تان رسا باد.
با عرض حرمت
قیوم بشیر « هروی»
عزیز گرانقدر جناب فروغ شعر زیبای بود