حرف آخر
تاریخ نشر دوشنبه ۲۳ حمل ۱۳۹۵ – ۱۱ اپریل ۲۰۱۶ هالند
حرف آخر
شایق الله دلدار اندرابی
ای خـــــدا آن اخـــتر شــبهــا کجاست
آشـــــــنای این دل تــنهـا کــــجاســت
آفــــتاب عشــــق من امـــــــــید من
پرده ساز نغـــمه ی جـــــــاوید مـــن
آنکه در من خویش را بنــیاد کــــــرد
در سکــــــــوت سینه ام فریاد کــــرد
بـر پـرم دســــــــتی کشـــــید آواز داد
در دلــــــــــــم اندیــشه ی پـــرواز داد
در به ســـوی ســــمت بارانی گـــــشود
زیر باران عشــق را با من ســـــرود
ما دو تا پــروانه های ســـــــبزه زار
زندگــی را می ســـرودیم هـر کـــنار
دست غــــم تصویر خوابــم را ربـود
زهـــر غم در هستی مــن ره گـــشود
ماه شکــست او رفـت من پر پر شــدم
در خــــزانش بـرگ نیــــلوفــر شــدم
شهر دل را پر شــقایق کــرد و رفت
رفت امـاترک عاشق کـــرد و رفــت
در هــوایش زندگـانی سرد شـــــــد
ناله شد فریاد وغم شــد درد شـــــــد
رفتنش آیینه هــــــایم را شکـــــست
شیشه ء قلب مـــــرا با ســـنگ بسـت
خسته ام از شهر بی ساز و ســرود
خسته ام از شبپرک های حــــــسود
بالهایم در قـفس فرســـــوده اســـت
این زمین این آســــمان بیهوده است
رهـــنورد خســـــته ام از این ســــفر
مــیروم زیـــن وادی بــــی پـا وســر
ابر پر باران انـدوهـــم، خــــــــدا!
بغض تلخ صخره و کــوهم، خــدا!
مـــــــیـروم آرام و دلسرد و خموش
کــــــوله باری درد تنهایی بدوش
دختری بر روی سنگی مــــینگاشت
کاش میشد لاله یی در سنگ کـــاشت
بااحترام
شایق الله دلدار اندرابی
تشکر از سروده زیبا تان جناب شایق الله دلدار اندرابی . موفق وسلامت باشید. مهدی بشیر
تشکر از لطف شما جناب استاد عالی قدر و مهربان سلامت باشین