آدم حقیر
تاریخ نشر دو شنبه ۲۴ جوزا ۱۳۹۵ – ۱۳ جون ۲۰۱۶ هالند
آدم حقیر
سید همایون شاه (عالمی)
ماه ِ مبارکست بشر را شده بشیر
افلاک را گذر بکند آدم ِ حقیر
افکار ِ ظلمتست ز اهریمن ِ نژند
آب ِ حیات صدق بیاورده در کویر
گراز درون ِ قلب کشی آن غبار ِ کین
انوار ِ رحمتست زمین را کند منیر
پایت به زیر عرش رساند براستی
بر بیوه و یتیم شوی گرتو دستگیر
اینجا سپیدی چیره شود برسیاهی دان
مخلوط کم نمای همه آب را به شیر
آورده لحن عشق نوای ِ سپیده دم
درویش خلوتش بکند روشن از ضمیر
شیرازه ی عبادت ما عشق آفرید
نَی را محبت است کشد ناله در نفیر
بی چشم و گوش دیده و هم نیوش میکند
سمعی که در نوازش کونین شد بصیر
صورت به پای معنی برابر نمی کند
او را که از نمد بکشد شُکر صد حریر
هر چند درب ِ رحمت او بیکران بوَد
لیکن چسان سپید کنم روی همچو قیر
دارم هزار شرم همایون ز کِرده ها
بارِ گنه به شانه روم پیش ِ آن قدیر
سید همایون شاه (عالمی)
سیزدهم جون دوهزارو شانزدهم میلادی
افغانستان
درود به جناب عالمی عزیز ، تشکر از سروده زیبا تان. طاعات و عبادات تان قبول در گاه حق . موفق وسلامت باشید. مهدی بشیر
محترم همایون جان عالمی عزیز از سروده زیبای تان لذت بردم ، قلم تان را رنگین و طبع تان را رسا می طلبم.
با عرض حرمت
قیوم بشیر«هروی»
درود فراوان به برادر عزیز و فرهنگی با احساس جناب مهدی بشیر، یک جهان سپاس از نشر این سروده در سایت وزین وپرمحتوای ۲۴ ساعت شما زنده و سلامت و صحتمند و سرفراز بمانید.
درود قیوم جان بشیر هروی شاعر فرهیخته و با احساس و برادر عزیز و گرامی موفق و کامیاب و سرفراز باشید.