شرح حال مرحوم استاد فقید بشیر “هروی”
تاریخ نشر دوشنبه هشتم قوس ۱۳۹۵ – ۲۸ نوامبر ۲۰۱۶ – هالند
شرح حال مرحوم استاد فقید علی اصغر بشیر “هروی”
تقدیم کننده محترم سید همایون شاه عالمی
جناب ایشان از زبدۀ فرهنگیان و شعرای عصر خویشتن بودند و خدمات شایانی در عرصۀ ترویج ادب و تکثیر فرهنگ از راه مطبوعات و آثار برازندۀ خویشتن انجام داده اند.
علی اصغر بشیر” هروی ” پسر علی نظر خان در ۱۲۹۸ خورشیدی در شهر هرات تولد یافته ، در آنجا نشو نما و تربیه یافته، چون در فن نگارش استعدادی بهم رسانیده به سرودن اشعار آغاز نموده ؛ پارچه های اشعارش در مجلۀ ادبی و اتفاق اسلام هرات نشر شده است.
تألیفات: اسلام یا عالیترین مکتب اخلاق، جستجو در احوال و آثار پیر هرات، هزار و یک حکایت ادبی و تأریخی، و سوانع خود این بزرگمرد. ابیاتی از یک سرودۀ ایشانرا بنام (اشک منجمد) تقدیم میدارم:
در درون کلبۀ تاریک و سرد
با دل لبریز درد و آرزو
سربزانو هشته نالان مادری
اشک حسرت بسته یخ در چشم او
***
رنگ سرخ و آتشین ِ زندگی
کرده پرواز از رخ ِ بیرنگ ِ وی
گشته کم کم تیره و خاکستری
گونه ها از شدت سرمای دَی
***
چند گام آنسوترک بر بستری
ژنده و بی رنگ و روی پنبه دار
طفلک ِ معصوم غرق خواب بود
بیخبر از حالِ مام ِ بی قرار
***
طفلی آثارِ یتیمی آشکار
از سر و سیمای رقت بار او
دست بیرحم اجل در مرگ باب
گرد غم پاشیده بر رخسار او
***
آسمان آنشب تو پنداری که داشت
بهر قتل خاکیان خنجر به کف
گر نسیم سرد بود اندر فضا
دانه های برف رقصان هر طرف
****
خداوند این بزرگمرد را غریق رحمتش بگرداند روحش شاد و یادش همیشه گرامی باد
با احترام
(سید همایون شاه عالمی)
تشکر از زحمت برادر گرامی ام جناب آقای سید همایون شاه عالمی ، روح مرحوم مولوی خال محمد خسته و پدر مرحوم ما شاد . شما زنده وسلامت باشید. ممنون تان مهدی بشیر
درود و سپاس برادر معزز و فرهنگی عالیقدرمن میهن جناب مهدی بشیر، استاد بزرگوار آثاری گرانبهای دارند اما متأسفانه قسمیکه شما خود تان میدانید در آرشیف ملی گذاشته شده و اما به دسترس دانش آموزان و تشنگان علم و عرفان نرسیده است. امید است یک دلسوزی پیدا شود و آن جواهر روح را اقبال چاپ دهد. چون در فیس بک مردم موضوعات طویل را نمیخوانند فقط چند بیت ازین سرودۀ عالی و با احساس شانرا گذاشتم و اگر نه هر بند از دیگرش رسا تر و زیبا تر و شیوا تر است که احساسات آدم را بجوش می آورد، همان مردان ستون ثبات وطن بودند ، افسوس و زینهار و دریغ که همیشه کمبود شان احساس میگردد و بی بدیل می مانند. زیرا دامن علم و عرفان و حقیقت پسندی و حق گویی برچیده شده و مادّی پرستی و تجمل گذرانی جای آن را گرفته است. شما موفق و سرفراز باشید .
روحش شاد و یادش همیشه گرامی باد.
یاد شان همیشه گرامی باد.
خداوند تعالی شاد روان استاد بشیر هروی صاحب را غریق رحمتش بگرداند ، روحش شاد و جنت فردوس نصیب شان باد .
روح استاد بزرگوار و فرزانه شاد باد .
روحش شاد باد
روحشان شاد ویاد شان همیشه گرامی باد ، تشکر از جناب محترم آقای عالمی .
روح آن بزرگمرد شاد و یاد شان گرامی باد.
روحش شاد و یادش گرامی باد.
روح آن بزرگمردان ادیب شاد و یادشان گرامی باد.
روحش شاد و یادش گرامی باد
تشکر از دوستان محترم و فرهنگیان گرامی ، باید به عرض برسانم که زحمت آنرا جناب عالمی عزیز کشیده اند و چند سال قبل برادرم قیوم جان بشیر با محترم سید مخدوم رهین وزیر فرهنگ وقت در کابل صحبت کرده بود که سر نوشت آثار پدرم شاد روان بشیر هروی که در آرشیف ملی است و خودش به اختیار شان گذاشته چی میشود ؟ وی در پاسخش گفته بود که در دستور کار ما است و بزودی نشر میشود . اما سالها از آن گذشت و نشر نشد و وزیر صاحب دروغ گفت . همچنان چند سال قبل آقای جلال نورانی که سالها پدرم ، برادرم و خودم از هیچ نوع همکاری با وی دریغ نکردیم به کابل رفت و بحیث مشاور وزارت فرهنگ مقرر شد و از او خواهش کردیم که آثار پدرم را کسی را بگیرد و پولش را ما میدهیم آنها را کاپی یا Pdf بسازد وبرای ما بفرستد و گفت به چشم و جند دفعه هم اطلاع داد که عنقریب تمام میشود ولی متاسفانه وی اصلا این کار را نکرد و مشغول چاپ کتاب هایش بود . امیدوارم که روزی فرا رسد که اثار وی چاپ شود وبه اختیار هموطنان و فرهنگیا ن عزیز قرار بگیرد و یکبار دیگر از همه عزیزان بخصوص از محترم عالمی گرامی تشکر میکنم و خداوند رفته گان همۀ تان را مغفرت و فردوس برین جای شان و روحشان شاد . زنده وسلامت باشید.
همایون شاه بهار شعر زر ز زیر خاک هم روی طلایی میکشد) درود ، نمیدانم با هر چیز دیگر تنگ نظری و بخیلی و حسادت را دیده بودم اما با کتاب و فرهنگ چرا؟ اگر آثار مرحوم استاد علی اصغر بشیر بدست فرهنگیان برسد ازآن استفاده میکنند و شاید زندگی کسی را بطرف مثبت تغییر بدهد، شاید ناگفته های درآن پنهان باشد و عیان گردد و گذشته از آن اثر فرهنگی میراث ملی تمام مردم است و صدقۀ جاریه برای محرر و نویسندۀ آن است ، مثل این می ماند شخصی مقداری پولی به کسی بدهد و بگویید خیرات کن اما این آدم بی توجه پول را در جایی مخفی کند و خیرات نکند. آثار بسیاری از مردمان که اصلاً قابل خواندن نیست و هیچ محتویاتی با ارزشی ندارد هر روز در افغانستان چاپ میشود و مانند انبار کاه در بازار ریخته و هیچ به دردی نمیخورد الا اینکه نخود و باقلا و شیرینی گک در بین اوراقش پیچانده و بقال بمشتریانش بدهد. اما آثار با ارزش شخصیتهای بزرگ چون خدا رحمتی بشیر هروی ، شکور خان رشاد ، بینوا مرحوم و هزاران تای دیگر چاپ نشده و مانند اشیای بی جان موزیم در آرشیف ملی نگهداری میشود. این چه وصعیتی است و چه فرهنگی؟
ممنون جناب عالمی عزیز ، حالا که دشمنان فرهنگ سر قدرت اند و آقای رهین و نورانی که از دوستان پدر مرحومم بودند و با وجود وعده ها ی که داده بودند و میتوانستند حتی از طرف وزارت فرهنگ مانند کتاب های خود چاپ کنند و کسی برایشان چیزی نمیگفت و تشویق هم میشدند و لی آنها هم مرد این کار نشدند . خدا مهربان است و پشت هر تاریکی روشنی است. شما زنده وسلامت باشید. مهدی بشیر
روح استاد علی اصغر بشیر هیروی شاد ویادش گرامی باد.