۲۴ ساعت

از هزار و یک حکایت ادبی و تاریخی

تاریخ  نشر  یکشنبه ۲۴  دلو  ۱۳۹۵ –  ۱۲  فبروری  ۲۰۱۷  –  هالند

دوستان عزیز و گرامی ،  فرهنگیان محترم و علاقمندان کتاب  !

در این هفته  حکایت  ۲۴۵ را از کتاب جالب هزار و یک حکایت ادبی وتاریخی تالیف زنده یاد  استاد علی اصغر بشیر هروی را در سایت  ۲۴ ساعت برای مطالعه شما عزیزان نشر نموده ام  .

اکنون  میتوانید با کلیک کردن بالای آدرس کتاب هزار و یک  حکایت ادبی و تاریخی تمام  حکایات نشر شده این کتاب را مطالعه کنید . و از آن مستفید شوید .

با عرض حرمت

محمد مهدی بشیر

************

حکایت ۲۴۵ 

بر امید آب خوش در شوره چون چاهی کنی

آب  او چون  شورآید بایدش  انباشتن

« کمالی بخارائی »

احتیاط

در سال (۳۳۷ هجری ) عمادالدوله علی بن بویه مؤسس سلسلهء دیالمه بیمار شد و چون بیماری وی طولانی شد وخود را در معرض سفر آخرت دید به برادر خود رکن الدوله پیام فرستاد که پسر خود عضدالدوله را نزد من بفرست تا ویرا به حکمرانی ولایت فارس منصوب نمایم.

رکن الدوله عضدالدوله را فرستاد وهنگامی که خبر رسیدن عضدالدوله به عمادالدوله رسید، اعیان و اشراف شهر را باستقبال او فرستاد و خود نیز با تنی چند از خاصان خود در نزدیکی شهر از عضدالدوله استقبال کرد وهنگامی که عضدالدوله وارد شهر شد، عمادالدوله امر نمود تا بر روی بپادشاهی سلام کنند و او را پادشاه خود بدانند.

چند روز بعد عضدالدوله بنا بمصلحت  واشارهء عمادالدوله ، عده ای از بزرگان ، أمرا و درباریان را گرفتار و زندانی کرد.

در میان آنان شخصی بنام شیر بخسپن یا شیر بختن (؟) وجود داشت که چند نفر از مقربان عمادالدوله زبان به شفاعت کشودند و در بارهء استخلاص او سخن گفتند.

عمادالدوله در پاسخ ایشان گفت :

من یک حکایت برای شما نقل میکنم، آنرا بشنوید، بعد از آن هرچه شما بگوئید من قبول می نمایم و از پادشاه نیز درخواست میکنم که مطابق گفته شما با شیر بختن رفتار نماید.

آنگاه گفت :

هنگامی که ما با جمعی قلیل از دیالمه در خدمت نصر بن احمد (پادشاه سامانی ۳-۱ – ۳۳۱ ) بودیم غیر از لشکریان نصر بن احمد در حدود ده هزار نفر از خواص غلامان و ممالیک او و پدرش در آنجا که ما بودیم حضور داشتند.

من یکروز این شیر بختن را دیدم که کاردی را تیز کرد و در مقداری کرباس پیچید و در ساق موزهء خود نهاد از او پرسیدم که چه منظوری دارد؟

در جواب من گفت :

من میل دارم که این پسر یعنی نصر بن احمد را بقتل برسانم !

شنیدن این حرف مرا بوحشت انداخت و ببهانهء اینکه میخواهم سخن محرمانه ای با او بگویم ، ویرا از مجلس نصر بن احمد ، بگوشه ای بردم و جمعی از دیالمه را نیز حاضر ساختم و قضیه را به اطلاع ایشان رسانیدم . همگی گفتند:

اگر شیر بختن این کار را انجام بدهد یک نفر از ما را در این دیار زنده نخواهند گذاشت .

ما آنروز بزحمت توانستیم که شیربختن را از اجرای کاری که در نظر داشت بازداریم ، اکنون شما چه میگوئید آیا من می توانم کسی را که در آنروز چنین تهوری از وی دیده شده است با برادر زادهء خود در یکجا بگذارم؟

عذرخواهان شیربختن ، خاموش شدند و از شفاعت او صرف نظر کردند و شیربختن در زندان بود تا زمانی که وفات یافت و عمادالدوله نیز در سال (۳۳۸ هجری ) در گذشت .

سلسله این حکایات جالب و خواندنی ادامه دارد ….