۲۴ ساعت

یاد الله را نباید به لحظات سخت مؤکل کرد !

تاریخ نشر سه شنبه ۲۹ حمل  ۱۳۹۶ –  ۱۸  اپریل  ۲۰۱۷  –  هالند

یاد الله را نباید

 به لحظات سخت مؤکل کرد!
محترم امین الدین سعیدی – سعید افغانی

قرآن عظیم الشان در( آیه ۲۰۵ سوره الاعراف ) می فرماید :« وَاذکُر رَبَّکَ فی نَفسِکَ تَضَرُّعًا وَخیفَهً وَدونَ الجَهرِ مِنَ القَولِ بِالغُدُوِّ وَالآصالِ وَلا تَکُن مِنَ الغافِلینَ »( پروردگارت را در قلب خود، از روی تضرع و خوف، آهسته و آرام، صبحگاهان و شامگاهان، یاد کن؛ و از غافلان مباش!)

در این شک نیست که یاد الله پشتوانه‌ ی همه‌ ی خیرات و همه‌ ی برکاتی است که انسان میتواند آنرا در زندگی خویش به دست بیاورد. ولی نباید یاد الله را به مراحل دشوار زندگی ، به لحاظات غم وزحمت ها وغصه ها منحصر و اختصاص داد.
 نباید یاد الله را به لحاظات مریضی ، تکلیف وپرابلم های اقتصادی منحصر ومؤکل کرد. دیده شده ما صرف زمانیکه به کدام مصیبت پرابلم ویا هم مریضی دچار میشود به یاد الله می افتیم که این هم ضرورت است اما این را باید در تمام حالات زندگی  پیشه و مشعل راه خویش بګردانیم.
قرآن عظیم الشان این عادت مبنی بر ذکر و مراجعه به الله (ج) را صرف در مواقع خطر در(آیه ۶۵ سورهء العنکبوت ) با زیبای خاصی چنین بیان فرموده است :
« فَإِذا رَکِبوا فِی الفُلکِ دَعَوُا اللَّهَ مُخلِصینَ لَهُ الدّینَ فَلَمّا نَجّاهُم إِلَى البَرِّ إِذا هُم یُشرِکونَ » (هنگامی که بر سوار بر کشتی شوند، خدا را با اخلاص می‌خوانند (و درغیر آن آنرفراموش می‌کنند)؛ امّا هنگامی که خدا آنان را به ساحل خشکی برساند و نجات داد، باز مشرک می‌شوند !) در مواردی هم دیده شده همینکه مشکل ومصیبتی بر سراغ ما بیاید به یاد الله می افتیم ولی زمانیکه بلا بر طرف شود‌، دیگر یاد الله (ج) در میان نیست و یا حد اقل میباشد.
 قرآن عظیم الشان اضافتر از ده بار این ګلایهء پروردگار رااز انسانها تکرار نموده، ازجمله در سوره یونس دو مرتبه این موضوع را مورد بحث قرار داده است. یک بار با لحن گلایه‌ امیز وحتی تندی فرموده است : « و اذا مسّ الانسان الضّرّ دعانا لجنبه او قاعدا او قائما »؛ وقتی انسان دچار سختی است، متوجه به ما میشود؛ دعا میکند، تضرع میکند، نه تنها در بیداری بلکه ، در حال خواب، در حال راه رفتن، در حال نشستن؛ « فلمّا کشفنا عنه ضرّه مرّ کأن لم یدعنا الی ضرّ مسّه »؛ وقتی مشکل برطرف شد، طوری حرکت میکند که گویا از ما چیزی نخواسته و ما به او چیزی عنایت نکردیم؛ وبه اصطلاح به غفلت محض مواجه میشود . و بعد به لحنی تند وتوبیخی برای همین انسان های نیسان گرمیفرماید: « کذلک زیّن للمسرفین ما کانوا یعملون »؛ این گونه برای اسرافکاران، اعمالشان زینت داده شده است (که زشتی این عمل را درک نمی‌کنند!) ( سوره مبارکه یونس آیه ۱۲)
برادران و خواهران !
این آیهء مبارکه برای ما انسانها می اموزند که در همه حال واحوال بایداز الله متعال خواستار کمک ومساعدت باشیم ،رابطه‌ی قلبی ما با الله در همه احوال زندگی ،در حال آرامش ، در حال راحت، در حال محنت، در حال سختی وپرابلم ها باید ادامه پیدا کند؛ یاد الله ضامن حرکت تکاملی انسان است، ضامن تعالی انسان است؛ این یاد الله است که ما را به آن هدف اصلی آفرینش میرساند به نظر من این توسل و تضرع، باید در همه عرصه‌های زندگی ،ومطابق سنت رسول الله صلی الله علیه وسلم  عملآ انجام یابد ، یقین داشته باشید ، اگر این توجه به الله وجود داشته باشد ، رکود، سکون، ناامیدی، بازگشت به عقب و توقف در عرصه‌های گوناگون زندگی وجود نخواهد داشت .

حسبنا الله نعم المولی و نعم الوکیل