ابر فقـــر در افغانستان، اندوه می بارد
تاریخ نشر یکشنبه ۲۵ سرطان ۱۳۹۶ – ۱۶ جولای ۲۰۱۷– هالند
ابر فقـــر در افغانستان، اندوه می بارد
محترم محمد نصیرمهرین
فاصلۀ زمانی دریافت گزارش از حال و روزگار مردم ما توسط یک نویسندۀ خارج نشین، با چند دهه پیش، تفاوت های زیادی را نشان میدهد.
اکنون در پی تماسگیری از طریق تلفون ویا پیامخانۀ فیسبوک، میتوان گزارش ها و اطلاعات دقیق تر را در زمان کوتاهی به دست آورد. یک رویداد تروریستی، افشأ فساد های دولتی و یا نشست با اهمیت سیاسی، به زودی از طرف دوستان مطمین و دارندۀ نظر دقیق می تواند به اطلاع برسد. و درکنار آن می توان به صحت وسقم سایر گزارشها نیز عطف نمود.
در این بیش از یک دهه که در افغانستان سایۀ شوم تروریسم، فضای رعب و هراس افگنی خویش را پهن نموده است، همچنان که فساد گسرده مردم را می آزارد، با انبوهی از گزارشها مواجه بوده ایم. خبرهای دریافتی از میهن، حاکی از آن بوده اند که رفتار دولتی ها بسیار فسادآمیز است. نه تنها برنامۀ برای مبارزه با ترویسم وجودندارد ، بلکه آرزوهای منحط و حرکات انسان آزارانه، حکایتگر همنوایی با تروریست ها نیز است. دریافت این خبرها، با سپری شدن کوتاه مدتی صحت ودرستی خود را نشان داده اند.
موضوع فقر و نبود برنامۀ کاری برای کاهش واز میان برداشتن آن نیز همواره جز صحبت های درون کشور و یا دریافت شده از راه وسایلی چون تلفون وغیره میسر بوده است. کمتر کسی را میتوان سراغ نمود که در خارج کشور هم از حال و روزگار تلخ آشنایان، دوستان وخویشاوندان حکایت نکند. کمتر هموطنی را میتوان یافت که از مناطق ویا “وطن” خویش اطلاعی نداشته واز حضورفقر در آنجا صحبت ننموده باشد. در واقع سیمای فقر کشنده در تمام افغانستان اکثریت مردم ما را می آزارد. زیرا نه کم است و دامنگیر گروه کوچکی.
نگارنده هنگام جمع آوری آخرین اطلاعات ومدارک واسناد پیرامون عاید روزانۀ مردم، ماموران ، معلمان و . . . و قیمت مواد اولیۀ زنده گی ایشان بودم که چشم ام به گزارش تازه یی افتاد از نشریۀ Wirtschat Woche پیرامون اوضاع فقرآمیز افغانستان. از آنجایی که این گزارش نخست از طرف یک تن از مسؤولین ملل متحد در افغانستان و درکابل به نشر سپرده شده است، ترجیح دادم که فشردۀ آنرا به عنوان سند رسمی طرف توجه قرار داده به نشر بسپارم.
درگزارش آمده است:
“سال ۲۰۱۷، افغانستان وضع دشوار وبدتر از سال ۲۰۱۶ دارد. این موضوع عنوان گزارشی است که از طرف ملل متحد پیرامون وضعیت بشری به نشر سپرده شده است. گزارش این را هم اطلاع میدهد که روزانه ۱۵۰۰ تن به مهاجرت و بی جایی های داخلی روی می آورند.
ملل متحد انتظار آن را دارد که سال ۲۰۱۷ ، رقم ۴۵۰۰۰۰۰ آسیب دیده گان جنگ درافغانستان، به تعداد می رسد. در سال ۲۰۱۶ به تعداد ۶۳۰۰۰۰۰ انسان مهاجر داخلی بودند. این گزارش به منظور جلب کمک انسانی از طرف ملل متحد، به روز شنبه در کابل ارائه شد.“
بربنیاد این گزارش درسال ۲۰۱۷ درافغانستان عوامل نامساعد ومنفی را در زنده گی مردم افغانستان میتوان شاهد بود. در سال جاری ۳/۹ ملیون انسان به کمک عاجل نیاز دارند. ( د رواقع آنها در زیر خط فقر به سر می برند) این رقم از افزایش %۱۳میزان فقر درمقایسه با سال باسال پیش( ۲۰۱۶ )گواهی میدهد. بر اساس حدسیاتی که نفوس افغانستان ۳۰ ملیون خواهد بود، این رقم حاکی از آن است که یک برسوم نفوس کشور با فقر مواجه استند.
در این گزارش همچنان آمده است که افغانستان به عنوان یکی از کشورهایی در سطح جهان محسوب می شود که با خطرات ناشی از خشونت مواجه است.
در گزارش این موضوع هم آمده است که کمک های ملل متحد میتواند زنده گی ۷/۵ ملیون انسان را از طریق تدابیر عاجل نجات بدهد، اما راه نجات دهندۀ درازمدت نیست.
گزارش با وضاحت می افزاید که:
“ فقر درافغانستان سال ۲۰۱۶ وخیم ترشد ودرسال ۲۰۱۷ گسترش می یابد.“
****
هنگامی که گزارش های دوستان را می بینیم و همچو گزارش های رسمی را مرور می نمائیم، بدون تردید قشرطفیلی، دزدان مقامدار، و آنانی نیز به یاد ما می آیند که برنامه یی را برای بهبود رفاه اجتماعی نمی شناسند.
آنانی را درنظر می آوریم که به دلیل اخته شدن به فساد، این نوع کمک ها را نیز می دزدند. وبه یاد کودکان، زنان ومردانی می افتیم که بیمار استند، اما امکان دیدن دوا وداکتر وبیمارستان را ندارند. جوانانی را به یاد می آوریم که تا نیمه های شب نشستند ودرس خواندند، اما زورمندان فاسد خوی آنها را برای دادن کاری نمی پذیرند.
در حالی که با تأثر می پذیریم که اوضاع بدتر می شود، راه سازنده آن تواند بود که حکومتی دلسوز مردم روی کار آید. برنامه های اقتصادی را برای رشد اقتصاد، افزایش تولیدات داخلی، اشتغال زایی، آموزش وپرورش، توجه به بهداشت و . . . روی دست بگیرد.
حکومتی که از جنگ قدرت، از تبعیض، ازفساد پیشه گی از دزدی بانک ها، از دادن امکانات به تروریست ها، از یاوه سرایی های و . . مبرا باشد.
………………………………….
عکس بالا از نشریۀWirtschaf Woche 30 Mai 2017 گرفته شده است.
درود به استاد محترم جناب آقای محمد نصیر مهرین ، تشکر از مقاله زیبا و مملو از احساس پاک .طنپرستانه تان واقعآ با تاثر و تاسف باید گفت که مردم مظلوم افغانستان در حالت فقر پریشانی زندگی میکنند و حتی در پشت یک دانه نان خشک روز ها سرگردان اند ولی دولت بی کفایت و فاسد وحشت ملی و ارگ نشینان تفرقه انداز بفکر مردم بیچاره نبوده و دالر ها ، پوند ها و یورو های که برای مردم ما میرسد آنها را بین خود تقسیم مینمایند و به حساب های شخصی خود واریز میکنند و یک پول هم برای مردم غریب و آواره کشور به مصرف نمیرسانند. خداوند از این خایین ها پرسان کند و مردم مظلوم ما را از این بدبختی نجات دهد. آمین یا رب العالمین. موفق وسلامت باشید. مهدی بشیر
همراه با سلام. ممنون لطف شما که با صرف وقت، نبشته را با زیبایی انتشار داده اید. ن.مهرین