شعر مرثیه
تاریخ نشر یکشنبه ۱۵ دلو ۱۳۹۶ – چهارم فبروری ۲۰۱۸– هالند
نوشته محترم نذیر ظفر
شعر شد مــــــر ثیه و طـــرز سخن ماتم شد
روز تا روز عـــزیـــــــزان ز کـــنارم کم شد
ای فلک شرم کن از گردش بـــــیهوده خویش
ریــــــــختی خانه ای دل عشرت ما درهم شد
واژه ها جا مه ای مشــــــکین عــزا پو شیدند
غزل و شـــعر بهـــم گریه کــــــنان پــر نم شد
درد شد آتــــش و بستر ز جفا مجمره گـــشت
اشک بر زخـــــم تـــن ســــوخته ام مر هم شد
پی قـــتل مــــن و تو تیــــغ و ســـــنان آوردند
ایــن هــــــــمـــه جــــور ز اولاد بـــدی آدم شد
تا که دیدیم ؛ وطـــــندار بخـــــــــون می غلطد
این مــــــصا یب ز جفا بر من و تو همدم شد
خانه ای خصـــــــم بسوزد که دل ما را سوخت
ایخــــــــــدا قســــمت ما از چی بغــــم پیهم شد
نذیر ظفر
درود به برادر گرامی و شاعر عزیز مردمی نذیر جان ظفر ، تشکر از سروده زیبا و مملو از احساس پاک تان. لعنت و نفرین به این دشمنان بیگناه مردم عزیز ما که توسط برادران تشنه بخون ارگنشین ها و راکت انداز ها هر روز بخاطر قدرت و دالر به قتل میرسند. مرگ ونفرین به این جانی ها و وطنفروش ها. زنده باشید.
مهدی بشیر
با عرض ادب و تقدیم احترامات فایقه و تمنای عافیت عاجل سرور عزیز جناب مهدی جان بشیر هروی و اظهار شکران از الطاف بیکران تان و ممنونم از سایت وزین ٢۴ که خداوند این چهلچراغ راه أزادی را همیشه فروزان داشته باشد