۲۴ ساعت

مرکزَدارفنونِ خاوری

درشبستانِ وطن فانوس وار

شعله ی شمعِ ادب را زیوری

درتوآموزنده زی ایوان علم

ره برد،چون کاخ دانش را دری

این جهان را خود جهان آراستی

این زمین را آسمانَ دیگری

نامداران را توباشی پاسدار

زاد گاهَ مردمِ نام آوری

باشد ازبهزاد رنگین چهره ات

گرچه میناتوری و مینا گری

هم توانا بخش کلکِ سید میر

هم بنانِ میرعلی را جوهری

هم امامی خوان وانصاری نواز

ناظم ورازی وجامی پروری

ازبرای شاعرانِ نام دار

جبهۀ شعروسخن راسنگری

گلبنِ فرهنگَ نابی ازقدیم

این صفت را ده زبان سوسنبری

هم توفرماندارَفرِّفارسی

هم توازلفظِ دری فرمانبری

چون رود بالاسخنوربا سخن

برعقابِ شهرتِ او شهپری

ای نگینِ برخراسانِ بزرگ

تونه یک شهرِادب، بل کشوری

میسزد برخویشتن نازی مدام

ازکدامین شهرَشُهره کمتری

برمن ای مهد هنرخُرده مگیر

زانچه گفتم بیش ازآن اندرخوری

این من و وصفت ، کجا بتوان نمود

آب دریا را تهی با ساغری

باش پا برجا هراتِ باستان

افتخارخطه ی فخرآوری

گل زمینِ فضل ودانش هرزمان

بودی وهستی وباشی جاودان

علی احمد زرگرپور