زن
تاریخ نشر پنجشنبه نهم حمل ۱۳۹۷ – ۲۹ مارچ ۲۰۱۸– هالند
زن
محترم سیدجلال علی یار
( ملبورن آسترلیا )
ترا می گویم زن ، ای زندگانی
تو داری از دل و جان مهربانی
چو گلهای چمن اندر بهاران
چو بارانی بروی سبزه زاران
تو رنگ و بو و عطر بوستانی
تو گل و گلشنی در لامکانی
تو نور افروز این کاشانهٔ ما
تو خورشید درون خانۀ ما
به شبهای دراز روی تو شاید
چو مهتابی به سوی دیده آید
بی تو من روزِ خود شب نام کردم
با تو در شب خورشید وام کردم
بیا بشنو تو از من قصۀ دل
که دل در دفتر غم گشته شامل
چو من کس را کسی حیران ندیده
نگارش بی خبر از آن ندیده
چو حالِ او بود بختم پریشان
شبم در ناله و روزم به گریان
بیا تا نام زن روشن نماییم
ز مهرش خانه را گلشن نماییم
چو پروانه بگردیم در کنارش
کنیم جانهای شیرین را نثارش
ز دوری اش نبینیم شاد خود را
که بی اوحس کنیم برباد خود را
خدایا بنده ات در خاکساری
کنم در نزد تو من عذر و زاری
که من افتاده ام با این دل چاک
مرا یاری نما زین دردِ غمناک
تو میدانی که یارم یار جانیست
ز درد و رنج و غم در ناتوانیست
ز دردِ او همی دارم حکایت
مرا باشد ازین گردون شکایت
که چرخ روزگار با من چها کرد
مرا با درد و غمها مبتلا کرد
چی گویم من ز غم دارم فریاد
برو غم گم شو و رویت سیه باد
خدایا زندگانی ام چنین شد
که بختم تیره و غم در کمین شد
به هر سویی که راندم رخش شادی
سیاه بختی به راه ام دام نهادی
اگر جانانِ من از غم کنی شاد
مرا از درد و غم میسازی آزاد
تو میدانی همه احوال ما را
غم و اندوۀ ماه و سال ما را
تو میدانی که با صد غم نشینم
به شور و شادمانی کم نشینم
بود عکس رخش در خاطر من
به باطن و غیاب و حاضر من
نگر که از غمش من گشته ام زار
کرم کن ای کریم خاطر جمعی آر
که تو حالِ نگارم برگشایی
مرا از درد جانکاه می رهایی
بیار ماۀ منیرم را به منزل
بیار آیینۀ عمرم مقابل
ببین که دل شده از بیقراری
چه مقدارخون خورد زین زخم کاری
که او باشد مرا چون زر نایاب
خدایا هر دوی ما را تو دریاب
نگر رحمی بکن بر حال زارم
که من او را چو جانم دوست دارم
همی دانم خدایا بی نیازی
غریب و بینوا را چاره سازی
دعایم می پذیر ای بی نظیرا
کریمی دست من گیر دستگیرا
نما لطفی بمن از روی یاری
بکن دردِ عزیزم غم گساری
زان که دارم من به درگاهت دعا
خالقا بر من نما لطف و صفا
این عزیزم دارو و درمان بکن
زان جلالش راحت و خندان بکن
سیدجلال علی یار
( ملبورن آسترلیا )
۳/۳/۱۸
درود به برادر عزیز وگرامی جناب استاد سید جلال علی یار ، جهانی سپاس از سروده زیبا و مملو از احساس ودرد ناک تان. خداوند خواهر عزیز مارا و تمام مریضان را شفای عاجل عنایت فرماید و بخیر با صحت کامل به خانه و به جمع شما برادر گرامی و فرزندان عزیز شان بپیوندند و خداوند هیچ خانه را بدون زن ، بخصوص مادر خواهر ، همسر نکند و همیشه برایشان طول عمر باعزت در کنار خانواده عنایت فرماید. شما زنده وسلامت باشید انشاالله صحت همسر گرامی تان خوب میشود . با عرض حرمت . مهدی بشیر
عرض ادب و احترام خدمت دانشمند محترم جناب محمد مهدی بشیر احساس و حضور عالیقدر را میستایم سپاس از لطف لطیف شما بزرگوار با کمال مسرت و قدردانی از شما بزرگوار با زحمات که در طرح و دیزاین شعر این حقیر کشیدید و وقت گرانبهای تان صرف نمودید اظهار قدردانی و سپاس جداگانه نمایم مرا افتخار بخشیدید که شعرم درج دفتر سایت وزین و معتبر علمی و ادبی شد و یک تشکر ویژه از زحمات تان .عرض کنم خدمت که این مثنوی را میخواستم در روز زن پُست نمایم اما. نخواستم که دوستان و رفقای با احساسم را خاطر پریشان سازم ببخشید میدانم شاید طبع نازک و خاطر خطیر شما بزرگمرد ادب و احساس پریشان ساخته باشم، نمیدانم ناخود آگاه شب گذشته بدون غور و دقت این شعر را پُست کردم گرچه میدانم در مقدمه شعر پیام عمومی بر همه دارد بویژه بر آنان که قدر زن را نمی دانند و با زن موجود ملکوتی و ملکۀ زیبایی نا ملایمی و ستیزه گری مینمایند و حتی نمی‌دانند که همین زن مادر دوست‌داشتنی اطفال نازنین شأن است به هر حال احساسم نا خود آگاه مرا وادار کرد تا اندوه درونی خویش را با دوستانم شریک بسازم من خدمت زن را وجیبۀ انسانی و دینی خود میدانم حالا که او مریض و نا امید در بستر غم افتاده باید تا آخرین تلاش و سعی درخدمت باید بود زیرا آنچه اتفاق افتاده از جانب ذات کبریایی است و ما که از ذره کوچکتریم چه می‌دانیم وبندۀ خداوند و سراپا تسلیم هستیم اما ماموریت ما در مقطع فقط کمال زحمت سعی و کوشش و تلاش بندگی باید کرد و نگذاریم تا گرد ملال در خاطرش ننشیند یکبار دیگر از شما دانشمند گرامی ابراز تشکر و سپاس مینمایم مؤید و سرفراز باشید. با احترام