۲۴ ساعت

نامه سرگشاده انجمن حقوقدانان افغان در اروپا

تاریخ نشر سه شنبه  ۲۰ سنبله  ۱۳۹۷ –  ۱۱ سپتامبر  ۲۰۱۸–  هالند

نامۀ سرگشاده انجمن حقوقدانان افغان در اروپا

عنوانی سازمان ملل متحد

جلالتماًبآنتونیو گوترش سرمنشی سازمان ملل متحد، 

 انجمن حقوقدانان افغان دراروپا بمثابه یک نهاد مسلکی ومستقل که مسایل افغانستان را بدقت تعقیب مینماید، با احساس مسئولیت در قبال تراژیدی خونبار انکشور، قبل ازانکه افغانستان در حضور گسترده جامعه جهانی وسازمان ملل متحد با سقوط و فروپاشی مواجه گردد، لزوماٌ به سازمان ملل متحد و جلالتماًب شما که در روزهای اخیر با حسن نظرو درک از ضرورت عاجل صلح و استقرار آتش بس فوری را مطرح فرمودید، مراجعه وبا طرح پیشنهادات مشخص، خواستارعطف توجه و مساعی جمیله سازمان ملل متحد و شخص شما میباشیم .

بیشتراز چهار دهه است که افغانستان در آتش جنگ تحمیلی میسوزد و تراژیدی خونبار آن که معلول و محصول مداخله خارجی است، به زخم خونین ناسور و ساری مبدل گردیده است .

افغانستان که در اوج جنگ سرد بمرکز تصفیه حسابات ابرقدرتهای رقیب عضو شورای امنیت مبدل گردید، جنگ و قربانی بزرگ را متحمل گردیده است. در حالیکه به مساعی جمیله سازمان ملل متحد و در حضور یکی از اسلاف شما و وزرای خارجه ایالات متحده امریکا و اتحادشوری قرارداد ژینو عقد گردید، افغانستان بطرف دهه دهشتبارسیطره پاکستان، انارشی تنظیمی و استبداد قرون وسطایی طالبان سوق و هست و بود این کشور را نابود و بمرکزامن  تروریستان شریر بین المللی مبدل و عواقب ان در  آتش برج و باروی آسمان خراشهای مقر سازمان ملل متحد بازتاب یافت . 

درهفده سال اخیر مندرجات قطعنامه های مبارزه با تروریسم، دولت سازی، بازسازی و تقویت نهاد های دیموکراتیک  و نابودی  هیروئین فراپان صحبت گردیده و متاسفانه با وجود قربانی های بزرگ مردم، احوال خونبار جامعه گویای این حقایق تلخ میاشد :

به عوض دولت ملی مقتدر وقانون سالار، شرکت سهامی به اشتراک ناقضان حرفوی حقوق بشر ، غاصبان ملکیت ها ، تاجران دین ، تیکه داران ” جهاد ” ، دکانداران قوم ، کلیپتوکراسی هسته گزاری شد و بلاخره حالت را مستولی ساخته اند که سی ملیون مردم در گرو یک اقلیت منفور جلابان فساد سالار، گروگان ساخته اند و مردم مظلوم در حرمان از حقوق شان بحران وسیع اجتماعی ، سیاسی و فقر گسترده را با انتحار و انفجار تروریستان متحمل میشوند .

احوال اسفبارمردم را از حقوق شان محروم و :

– حق حیات و زندگی شان با تهدید روزمره مواجه است  . 

– موانع بسیار جدی در برابر اعمال حق حاکمیت ملی که بطورانحصاری بمردم تعلق دارد، وجود دارد .

– با وجود اراده مردم افغانستان از حق گذار بشاهراه صلح و ترقی محروم میگردد . 

افغانستان درحضور وسیع نظامی ناتو در معرض هجوم بیسابقه سازمانهای تروریستی اعم ازالقاعده ، طالبان، داعش و گروهک های وابسته به انان قراردارد. گروه های که به اعتراف خانم کلینتون ، خانم بینظیر بوتو، جنرال مشرف ، برژینسکی و … بمثابه ابزارتحقق أهداف جیوپولوتیک قدرتهای بزرگ عضو شورای امنیت ایجاد و مردم مظلوم افغانستان قربانی جنایات شان میباشند . 

مراکز تجهیز و امن این سازمانهای تروریستی درپاکستان قراردارد که سرانجام سکانداران جهان بعدازچهل سال به حقانیت ادعای افغانستان معترف وحتی رئیس جمهور بزرگترین کشور حامی انکشور اقای ترامپ  در سپتامبر ( ۲۰۱۷ م ) و در نخستین تویتر سالجاری  پاکستان را مرکز تروریسم  و دولت انکشور را حامی سازمانهای تروریستی اعلام واز عزم  جدی بخاطر تغیر انکشور وعده سپرد.

  افغانستان اماج جنایات علیه بشریت قراردارد : 

روزانه تا سه صد تن درکشور از بین میروند و همه روزه در نقاط مختلف تروریستان مردم را بخاک و خون می کشانند و صبرا و شطیلا و کربلا ایجاد مینمایند و بشکل ” هدفمند ” و  ” از قبل پلان شده ” و با ” قساوت ”  بر  اهالی ملکی ، مراکز اموزشی ، مدارس ، مساجد و تکایا  حملات را انجام میدهند . 

که بر طبق تمام معیار های بین المللی از لاهه ( ۱۹۰۷ م ) ، اساسنامه نورنبرگ ، دیوان جزای بین المللی ، منشوردادگاه بین المللی لندن ، کنوانسیونهای چهارگانه ژینو ( ۱۹۴۸ م ) و اساسنامه دیوان جزای بین المللی  ( ۱۹۹۸ م ) این جنایات در جرایم بین المللی تعریف گردیده است : 

– جنایات علیه بشریت، 

– جنایات جنگی ،

– جنایات ضد بشری ،

– جنوساید ، نسل کشی و کوچ دادن اجباری اهالی، 

– مجبور ساختن اطفال به فعالیت های جنگی و تروریستی،

– زندان های شخصی و زندانی ساختن غیر قانونی،

– جنایات علیه صلح، 

– تحریکات مخاصمت های قومی ، زبانی و مذهبی،

– تاراج وچپاول معادن و اثار فرهنگی و تخریب آبدات تاریخی،

– سو استفاده و تعرض جنسی  زنان و کودکان در مناطق تحت تسلط زورداران.

و دها جرایم دیگر که دولت موجود با نا توانی و در معاملات بخاطر حفظ موقف خویش ، در حکم بیننده را دارا میباشد.

مطابق به کنوانسیون ژینو ( ۱۹۴۸ م ) ” تمام موارد نقض حقوق بشر در منازعات و درگیری ها که سلامت جسمی ، روانی و اخلاقی را صدمه میرساند ” شامل جنایات جنگی میگردد . 

مطابق به احکام کنوانسیون های یاد شده، در تمام مواردیکه آمار داده شده، الزامات اظهر من الشمس است، که بایست بدون تآخیر  مجرمین، سازمان های عامل و دولت حامی آنها مورد محاکمه قرار گیرند ولی متاسفانه درین ارتباط کار دقیق انجام نیافته و حتی ازآمدن سارنوال  بین المللی بررسی جنایات جنگی به أفغانستان که درنوامبر سال گذشته خواستار مجوزبررسی جرایم یاد شده گردیده بود ،  جلوگیری شده است

( البته یک بخش جرایم جنگی که توسط سربازان امریکایی انجام یافته ،بنابرعدم پیوستن انکشور به اساسنامه دیوان جزائی بین المللی و همچنان دادن امتیاز ” معافیت جزائی ” در موافقت نامه دفاعی و امنیتی کابل – واشنگتن مورد بررسی قرار نگرفته است )
اکنون در حالیکه دور جدید و خونین بازی های  بزرگ وکشمکش های جیوپولیتیک رقبای منطقوی و بین المللی و جنگ های نیابتی افغانستان را در محراق این کشمکش ها قرار داده است وافزون بر آن مصایب طبعی و سونامی کمبود آ ب تهدید جدی را متوجه هست و بود کشورماساخته است توقع میبریم  تا قبل ازانکه افغانستان درحضورداشت گسترده جامعه بین المللی وسازمان ملل متحد به  یک  سوریه  دیگر مبدل وبه قبرستان اعلامیه جهانی حقوق بشر و ارزشهای جهانی حقوق بین المللی مبدل گردد،  

به جلالتماًب شما که بر ورود و حسن نظر شما به درد کشور ما ، ایقان داریم  ، مراجعه و در عرصه های اتی ، خواهان تدابیر جدی و مساعی جمیله سازمان ملل متحد میباشیم:

 ایجاد یک کمیسیون حقیقت یاب:  

در افغانستان در هفده سال گذشته وبعد از قضیه قتل وزیر هوانوردی و ملکی در فبروری ( ۲۰۰۲ م ) و تا کنون در هر مورد یک کمیسیون ایجاد گردیده ولی  هیچکدام نتایج عملی در قبال نداشته است و امیدوارم تا کمیسیون مطمح نظر ما از طرف سازمان ملل متحد با نتایج و اقدامات عملی بوجود اید تا جنایات هولناک علیه بشریت را در حوادث تروریستی هولناک کابل ، سرپل ، کندز ، جلال أباد ، عزنی، حوادث خونبار اخیر در غرب کابل و سایر محلات بررسی و عاملین معلوم الحال  ، سازمان عامل و دولت حامی آنان را به جهانیان معرفی و به محاکمه بکشاند.

وضع تعزیرات بین المللی توسط ملل متحد بر کشور پاکستان:

جنگ اعلام نا شده پاکستان علیه افغانستان در بیشتر از چهار دهه و نقش ان کشور بحیث مرکز تروریستان شریر بین المللی و حمایت دولت آن از سازمانهای تروریستی ، دیگر از کفر ابلیس معروفتر و ارائه دلیل اضافی در حکم خرما بردن به بغداد است. 

این دیگر به تمسخر گرفتن شورای امنیت ملل متحد است که پاکستان هم عضو سازمان ملل متحداست و هم ناقض منشور آن سازمان میباشد و از عجائب دیگر این است که ایالات متحده امریکا هم با افغانستان قرارداد ستراتیژیک دفاعی و امنیتی دارد و هم با پیمانکار خود پاکستان سردوستی دارد.

عرف قدیم و معمول بین المللی (pacta sent sarwanda( و افغانستان بر طبق منشور سازمان ملل حق دارد تطبیق قرارداد ها و مقاولات بین المللی را مطالبه نماید. 

اجازه میخواهیم بپرسیم: آیا هنوزهم  وقت آن نرسیده است؟ تا شورای امنیت سازمان ملل متحد اصل(United Nations sencations    فصل هفت و متکی بر اصل)کشور پاکستان را بحیث مرکز تروریستان و مکان امن دهشت افگنان و دولت انکشور را بمثابه  حامی تروریسم بر طبق اصل Leal settlement  sencation ) (م حامی تروریزم مورد تعزیرات جدی قراربدهد.

کمک به افغانستان درمبارزه علیه فساد وفسادسالاران: 

یونوما اعلام داشته است که 

” فساد گسترده  درافغانستان ، غیر انسانی وبسیاربیشرمانه است که همه راشگفت نموده … ” والبته اظهارات مشابه از طرف مراجع بین المللی و منجمله سازمان سیگارانجام میابد و جایگاه افغانستان را در صدر فهرست دولت های فاسد طرازبندی نموده اند ومراجع امریکایی از تاراج بخش وسیع کمک صد ملیارد دالری شان شکوه مینمایند و اما تا کنون هیچ فهرست سیاه از فساد سالاران بزرگ  ، پول شویان و قاچاقبران مواد مخدر و … اعلام و محاکمه نشده اند . بر عکس در برابر اربابان فساد قالین سرخ فرش و تکریم میشود و چندین هزار منسوب قوای مسلح مصروف تأمین امنیت همین اقایان میباشند. 

وقت ان رسیده است که از اراده و ارمان مردم در مبارزه قاطع علیه فساد و ایجاد حاکمیت قانون دفاع صورت گیرد . این استدالال که گویا ” دولت سازی ” کار افغانان است ، بیشتر بیک فکاهی میماند تا سخن مسولانه در قبال تراژیدی خونبارمردم به عزا نشسته افغانستان . این استدالال وقتی توجیه میداشت که  فقدان دولت مقتدر محصول کارعاملین بینالمللی نمیبود و دراخرین مورد همین نسخه آقای وزیر خارجه اسبق امریکا اقای جان کیری دیموکراسی نیم بند را سلاخی و حاکمیت ملی را به گروه های رقیب انتخاباتی تقسیم نمود که ما عواقب فلاکتبار انرا شاهد میباشیم.

سازمان ملل متحدمیتواند از درراستای استقرار حاکمیت قانون و افشای فسادسالاران کمک بزرگ و موثری را انجام دهد..

استقرار صلح أساسی ترین نیاز افغانستان است و درحالیکه از بذل توجه جلالتماًب شما از درک این ضرورت سپاس میداریم ، أکیدا تقاضا داریم تا:

استقرار آتش بس را دردستور کار شورای امنیت قرارداده و از مساعی جمیله شان درین راستا بخاطر قطع کشتار وخونریزی مساعدت فرمایند.

انجمن با مراجعه بشما تنها به حسن نیت فردی واخلاقی متکی نبوده ، بل درین اقدام به مسولیت اخلاقی  ( Moralobligation  ) جامعه جهانی  وسازمان ملل متحد در قبال تراژیدی خونبارافغانستان تاکید میدارد.

با تجدید احترامات فائقه

از نام هیاٌت اجرائیه انجمن حقوقدانان افغان در اروپا

میر عبد الواحد سادات

رئیس انجمن