۲۴ ساعت

میلاد پیامبر اسلام حضرت محمد ص برمسلمانان جهان مبارک باشد. امروز دوازدهم ربیع الاول سال ۱۴۴۰ هـ ق مصادف است با ۱۴۴۸ یا ۱۴۴۷ مین ( به تقویم میلادی ) سال میلاد پیامبر اسلام.

برگزاری محافل و تجلیل از روز میلاد حضرت پیامبر اسلام در کشور ما در گذشته با صداقت و دیانت معنوی جشن گرفته میشد . ظاهراً جشن میلاد آن حضرت دقیق در هر رکعت نماز های پنجگانه که میخوانیم نهفته است . اگر صادقانه نگاه کنیم بیشتر از این تجلیل نخواهد بود که به سنن و گفتار آن حضرت مراجعه نموده و خود را با افعال و کردار شان ملبس سازیم .
میلاد پیامبر در حقیقت پس از قرنها، انتظار عالم خلقت به سر آمد و بزرگ هدایتگر انسانها پا به عرصه و جود نهاد. برترین مخلوق خدا ظاهر شد، باران «رحمه للعالمین» باریدن گرفت، چشمه رافت و هدایت فیضان کرد و نور محمدى عالم ملک و ملکوت را منور نمود. در شهرى مکه که شرافتش را از و لادت او دریافت کرد، چشم به جهان گشود .
گقته می شود که اهل سنت در طول تاریخ و تاکنون مراسم میلاد پیامبر را نیک می‌شمرده‌اند، و بسیاری از علمای اهل سنت (مانند ابن اثیر، ابن جوزی، شمس‌الدین سخاوی و ابن کثیر) کتاب‌هایی ویژه میلاد پیامبر نگاشته‌ اند .
میلاد یامبرى که براى کرامت بخشیدن به انسانها مبعوث شده و غایت بعثت او انحصار در تتمیم مکارم اخلاقى دارد، میلاد او نیز همواره با کرامت همراه بوده است . برنامه انبیاء تکریم انسانهاست. و چون دین اسلام اتم و اکمل ادیان است و پیامبر -اکرم انبیاء- براى تتمیم کرامتها پا به عرصه وجود نهاده است، لذا در عالم وجود، میلادى کریم تر از این میلاد رخ نداده است .
منابع دست اول شناخت زندگانی حضرت محمد ص عبارت است از قرآن، گفته‌های پیامبردر قالب حدیث و آنچه از کردار وی به صورت سنت ثبت شده‌است. همچنین زندگی‌نامه‌هایی تحت عنوان سیره نبوی در قرن های دوم و سوم هجری (۸ و ۹ میلادی) نگاشته شده‌است ، قابل‌اطمینان‌ترین منبع برای بازسازی زندگی آن حضرت ، قرآن است. قرآن اشاراتی اندک و غیر منسجم دربارهٔ زندگی حضرت محمد ص دارد، اما در مواجهه با رخدادهای تاریخی متغیر روزگار آ» حضرت ، تصویری باثبات و صریح از او به دست داده و دربرگیرندهٔ اطلاعات نهان فراوانی از زندگانی ایشان است .
ثانیاً آثار تاریخی مورخان در قرن سوم و چهارم هجری در دنیای اسلام می‌باشد که شامل زندگی‌ نامه‌های سنتی نوشته‌ شده توسط مسلمانان و گفتارهای منسوب به اوست (سیره نبوی). قدیمی‌ترین زندگی‌نامه از حضرت محمدص، نوشتهٔ ابن اسحاق با عنوان «زندگی رسول خدا» (نوشته‌شده در ۱۲۰ تا ۱۳۰ سال پس از درگذشت پیامبر اسلام ) است که متن اصلی آن از بین رفته‌است، ولی بخش‌هایی از آن در آثار نوشته‌ شده توسط تاریخ‌ نگاران بعدی همانند ابن هشام و طبری برجای مانده‌ است.
همچنان توصیه میکنم برای معلومات بیشتر منابع دری – فارسی ذیل را مرور نماید:

۱ – سرگذشت یتیم جاوید ؛ نویسنده : محمد شوکت‌التونی، ترجمه : صلاح‌الدین سلجوقی، چاپ کابل . کتابی است که زندگی پیامبر اسلام را تا سن ۲۵ سالگی با دقت و موشگافی علمی بررسی و به رشته تحریر درآورده است . چاپ دوم آن با ویرایش محمد کاظم کاظمی، نشر عرفان، در ایران انتشار یافته است .
۲ – سیره ابن هشام ؛ اصل کتاب بنام سیره النبوه از ابن اسحاق (وفات ۱۵۰ هـ ق = ۷۶۸م ) میباشد بعدا” این کتاب توسّط ابن هشام (وفات ۲۱۳ هـ ق ) گردآوری و مطالبی به آن افزوده شد. اکنون این کتاب به سیره ابن‌هشام مشهور است.
۳ – المغازی ؛ تاریخ غزوه های پیامبر، از محمد بن عمر واقدی، ترجمهٔ : محمود مهدوی دامغانی ، تهران: مرکز نشر دانشگاهی .
۴- زندگانی محمد (ص) پیامبر اسلام؛ابن هشام ؛ ترجمۀ، سید هاشم رسولی محلاتی، تهران ، انتشارات کتابچی، ۱۳۷۹ .
۵ – تاریخ الرسل و الملوک یا تاریخ الامم والملوک معروف به تاریخ طبری ازمحمد بن جریر طبری ؛ ترجمه ابوالقاسم پاینده ، در ۱۵ جلد سال ۱۳۵۲ هـ ش در تهران انتشار یافت . همچنان تاریخ طبری را ابوعلی بلعمی به دری ترجمه و تلخیص کرده‌است و چون از خود مطالب دیگری افزوده‌ و تغییرات دیگری نیز داده‌است، کتاب او نسبتاً تألیفی نو به حساب می‌آید و به نام خود او تاریخ بلعمی نامیده شده‌است.
۶- الکامل فی التاریخ ؛ ابن اثیر، ترجمه : ابوالقاسم حالت و عباس خلیلی ، تهران .

آثار نویسندگان غیر مسلمان به زبان دری
۱ – محمد پیغمبری که از نو باید شناخت ؛ نویسنده : کنستان ویرژیل گئورگیو (Constantin Virgil Gheorghiu ) ، ترجمه : ذبیح الله منصوری، نشر زرین، تهران ، ۱۳۹۲ هـ ش.
۲ – محمد ستاره که درمکه درخشید، نویسنده محقق فرانسوی ؛ ساواری ؛ ترجمه : عنایت الله شکیباپور، پشاور.
۳- محمد و قران، جان دیون پورت، ترجمه : سید غلام رضا سعیدی، تهران، ۱۳۳۸ هـ ش .
۴- نسب نامه خلفا و شهریان و سیرتاریخی حوادث اسلام ، زامباور، ترجمه: داکتر محمد جواد مشکور، تهران، ۱۳۵۶ هـ ش .
۵ – تاریخ تمدن اسلام و عرب ، جرجی زیدان و دکتر گوستاولوبون، ترجمه : هادی خاتمی بروجری، تهران، ۱۳۵۲ هـ ش .
۶ – تاریخ عرب؛ فلیپ ک.حتَی، ترجمه: ابوالقاسم پاینده، دو جلد، تهران، ۱۳۴۴هـ ش .