۲۴ ساعت

تقدیم به دوستان شاعر و یاران همدل

تاریخ نشر  پنجشنبه  دهم  دلو  ۱۳۹۸ –  ۳۰ جنوری ۲۰۲۰ هالند

بپاس محبت دوستان شاعر ویاران همدلم که همیشه با مهربانی وحضور سبز خویش بر من منت نهادند ، قصیده گونه اییرا که قبلآ سروده بودم ، اینک بازنگری نموده و با تغییراتی مجددآ خدمت خوانندگان محترم پیشکش می نمایم.  قابل تذکر است که درین سروده  اسامی  بیشتر از  ۱۲۰ تن  از دوستان ، شاعران و یاران همدل و همچنین دوتن از کرسی نشینان بی کفایت کابل گنجانیده شده است و با تأسف اسامی تعداد زیادی ازدوستان عزیزم از قلم باز مانده که بدینوسیله از حضور شان معذرت میخواهم.

قیوم بشیر هروی

ملبورن – آسترالیا

بیست وهشتم جنوری ۲۰۲۰

تقدیم به دوستان شاعر و یاران همدل

علیما ! قصه  هایت  دلنشین  است

که  ما را  آرزوی  دل همین است

سخن  گفتی   ز  لطف  و مهربانی

سخن پردازی ات نقش آفرین است

نمودی  یاد  ظفر را از دل  و جان

نذیری را که بر دل ها  قرین است

فروغِ   صبحگاهان   جاویدان  باد

فروغ با قامت  و عزم  متین  است

توکل   شاعر    نام    آورِ   ماست

کلامش همچون  لولوی ثمین است

من از زرغون چه گویم راز دل را

که بیدل   را  نواز  دل  چنین است

اخیرآ   محفل   عرسش   بپا   کرد

ببین اخلاص که  او والاترین است

ز   مختارزاده    می آید    صدایی

پریشان  حال ز جورِ حاکمین است

غم   و   درد   وطن   دارد   بگوید

غمی  کز  حاکمان  ضد  دین  است

ز   استادِ    ثناء   هر  چند   بدورم

کلامِ  موزونش   بر ما  یقین  است

الهی   زنده   باشد   هر  کجا  است

که  زان  هم صحبتان بهترین است

بیا    از   زهره ی صابر   بخوانیم

کلامی  را  که  شور  آتشین   است

چنان آموخته است رمز و فن  شعر

ز آن استاد  که  در خلدِ برین  است

و  از   استاد   خوبِ   من     فدایی

بخوانم  آنچه را نغز و شیرین است

هوای  شعر  هادی  بر  دلِ  ماست

و  او  خود رهنمای  بهترین  است

نسیمِ   دلکش   صاحب   دلان  را

اسیرسازد دلی کان دورزکین است

صفای    مهر   استادم    فزون  باد

امانت  دار  و  مرد  راستین  است

چه  گویم   از سنا   و  از  کلامش

چوصالح شعرشان مهرآفرین است

علی یار    شاعر   زیبا   کلامیست

به  بزم  انجمن  او هم  نشین  است

پریشان  حال  بود  از  ظلمتِ  شب

نمایان  رنج  دوران  در جبین است

رحیمی هم  سخن  در محفل  ماست

کلام   موزون   وی   آتشین   است

زعاشوری چه گویم زانکه باماست

و  کشتیار  را  رفاقت با امین است

چه گویم  صامدی  را  با   پرافشان

که شعر شان کلاسیک یا نوین است

ز   وجدانی    شنیدم    همدلی    ها

قدیری  شاعر  خوب  و ذهین است

بیا   حکمت   به   فریادِ   دلم   رس

که این حرفِ دل  و تازه ترین است

ز  اشکبار   شاعر   وارسته ی  ما

و رنجبر عاشقِ  افغان  زمین  است

ضیا   در   شهر  سیدنی  می سراید

افق را هفته  وار زینت  گزین است

چو  واهب   با   محبی   و  قریشی

کلام   پرنیان   نقش  و نگین  است

چو  ساحل  قصه  گوی  محفل  ما

بسان اکبری  حرفش  شیرین  است

به نیکزاد و  شریف  و حیدری بین

درخت شعر شان  مثمر ترین است

وثوق  و  بهره  با  جوهر  سرایند

و نزهت  شاعر هرات  زمین است

بهشتی ،  ناظمی  ،  مخدوم  بنازم

طهوری را هرات  خلدِ  برین است

کلام و شعر زرکوب دل نشین است

و واصف شهرهِ  باختر  زمین است

محمود  و مهجور  و اطرافی یکجا

سه  تا  شاعر ز کوی عارفین است

همایون     شاعر    روشندلِ     ما

گهی شاداب،گهی خیلی حزین است

لطیفه   با   سروش    و   هوفیانی

کلام  شان  لطیف  و  دلبرین  است

چو  اشراقی  و  دلجو   و  همایون

و زرگرپور که اشعارش بهین است

و یا چون  پوپل  و ساعی و طرزی

عباب  و پهلوی عاری ز کین است

ستیز   و   هاشمی    با    میرزایی

دوبیتی های شان نغزو شیرین است

و  از   پژمان   و   دریا  و  عنایت

بسیم جانا مرا  دوستِ  دیرین است

حکیمی  همچو  الماس  می سراید

صنم  گل واژه هایش عنبرین است

ز  فرحتیار  شنیدم  حرف  دل  را

سخن هاییکه چون عین الیقین است

صفا بخشِ  دل  و روح وتن ماست

کلامش  بسکه  شهد و انگبین است

و  از مشرف  و خشنود  و عزیزی

لطیفی  ساقه ی   شعر  نوین  است

چه  گویم  همنوا   را   بسکه  دانیم

سخن  پردازِ  سبکِ  عارفین  است

بخوانیم   از   قناویزی   و   طارق

که هریک شعرشان تازه ترین است

بخوان  از افضلی  و فرحت امروز

که  هر یک لایق  صد آفرین  است

و   یا    از   معتصم   بالله   خلیلی

و مسکینیار و رحمانی  چنین است

و از شیوا  و  زوبین   تا  به  میترا

چو دنیا حس شان شور آفرین است

و یا  چون  قاری زاده  تا  به  ملزم

بباغ  واعظی  صد   یاسمین   است

بیا   مصلح    حکیمانه   سخن   گو

که  حال   همدیارانت  حزین  است

برو از   کاظمی   در  ملکِ   ایران

بپرس فرخاد چرا گوشه نشین است

ز   حازم   شعر  های   نغز   بسیار

به ختمِ  شعر او  نامش  جبین  است

رسید  پیوند عمر (۱) از شهر  تهران

ز  استادم  که  خود  والاترین  است

بیابیم   رمز   و   راز   زندگی   را

ز اشعارش که هریک بهترین است

نمود  تقدیم   به   آموزگارِ   خوبش

که او فرزانه ی  هرات زمین  است

تمنا  چون  زرافشان  است  کلامش

کتابش   لایق    صد   آفرین   است

نبینی   وصف   شاهان  در  میانش

که  او  آزاده  مرد  سرزمین  است

حکایت   ها    بود   در   خاطر  او

ز  کابل  تا  هرات   نازنین    است

درخشان   قامت    اشعار   او   باد

رباعی با غزل های  همچنین  است

دوبیتی  تا  قصیده  هر چه  خواهیم

سراسر  دلکش  و هم  دلنشین است

الهی  عمر   او  را   صد   بگردان

ادب  انگشتری   را  او  نگین است

کلامِ    رمزی    و   پرتو    بخوانیم

عظیمی   شاعر  سنگر  نشین  است

زریر   و   فایز   و  یلدا  چه  گویند

کلام     شان   تماماِ    آتشین   است

ز ترکانی  و  جویا   و  صبور  جان

و  گمنام  هر یکی  زیبا  گزین است

کلام     جعفری       و   بهمن    ما

بسی  کوبنده  و ناب   و  ثمین  است

ندا   و   آرزو   هر    چه     بگویند

چو  احمد شاهِ فایض   دلنشین  است

و   میوند  ،  کاکر  و خان  و کبیری

چو کهسار و پیام حرفها شرین است

حفیظ   و  آصف  و   اختر  عزیزان

زمان  با  عسکرم  یارِ  دیرین  است

ز فوشنجی  چه  گویم  همچو  بهزاد

فرید   زان   همدلان    اولین   است

مبارک  باد  به  مهدی جان  که دایم

به سایت بیست وچهارمردِامین است

بسی   پاینده    می خواهم   وجودش

که  او پرورده ای  یک نازنین است

**********

عزیزان   از دلِ  زارم  چه   پرسید

وطن افسرده  از بیداد  و کین است

به  عمر  خود  چو دیدم حاکمان را

مرام   هر  کدام  درد  آفرین  است

وطن  گم کرده ام حالم خراب است

وطنداران   دلم  آنجا   رهین   است

ز  عبدالله  چه  گویم   پای    قدرت

ضعیف النفس و حتی کمترین است

غنی بخشیده  است  دزد  و دغل را

یقین  دارم   که   مارِ  آستین   است

جنایت    پیشگان   و    قاتلین    را

رئیس  و   رهنمای   ملحدین  است

ز آن روزی که او  بنشسته برتخت

سراسر  میهنم   بیت  الحزین است

جدایی   ها   فتاد   در  بین    مردم

تو گویی  در میان دیوارِ چین است

اگر   ما    متحد   باشیم    عزیزان

تمام  حیله های  نقشِ  زمین   است

دگر  ما   دام   بی    مهری   نبینیم

شود  برچیده  آنچه  در کمین  است

« بشیرا »  دور ز میهن  ناله  تاکی

صفا و صلح به  ما  والاترین  است

****************************************

پیوند عمر نامه مجموعه ایست از اشعار استاد عبدالکریم تمنا « هروی » که درایران به زینت چاپ آراسته شده است