۲۴ ساعت

به ساحل پای کوبی موجِ سرکش می کند،اما

به ذوقِ شادیی او چرخه ی دریا نمی گردد

ندارد قلبِ هرسنگِ تپیدن های گوهر را

وهرچشمِ گشاده ، دیده ی بینا نمی گردد

دلی از غصه گاهی درمیانِ مشت می گنجد

گهی دل دربغل از شادمانی جا نمی گردد

نگردد قامتِ شمشاد خم ازجنبشِ توفان

قدِ آزاده پیشِ هیچ کس دولا نمی گردد

به پشتِ کیمیا سودی ندارد جستجوکردن

همین می باشد اکسیرِوفا ، پیدا نمی گردد

تبسم تلخ وشیرین ، است پنهان برلبِ پُرشور

میانِ خنده ، اشکِ شاد وغم رسوا نمی گردد

فسردم ، ازپی بشکفتن ام زحمت مکش امشب

که این غنچه بگاهِ صبحِ دم هم وا نمی گردد

علی احمد زرگرپور