۲۴ ساعت

هوای شب

تاریخ  نشر  سه شنبه  ۳۱ حمل  ۱۴۰۰ –  ۲۰  اپریل ۲۰۲۱ هالند

آهسته می کشم نفسی ؛ درهوای شب

ترسم که بالِ مرگ گشاید ، همای شب 

ازنای صبحِ دم ؛ ندمیده نوای نور

مُهرِ سکوت داده بلب ها صدای شب 

یک رمزِشب ، نه گشته نهان ازدوچشمِ روز

صد رازِروز گم شده ؛ در لابلای شب  

شاید درِ سپیده نه گردد به وقت ؛ باز

سِفت است بسته ، پنجره ی روشنای شب 

در روزِتیره ؛ طاقتِ من ، طاق اگرنشد

بستم به پای صبحِ صبوری ، حنای شب 

مسمومِ تیره گیست شبِ سهمگین من

صبحِ صفا مگربرسد ، ازقفای شب 

شب ؛ رنگِ روزِمن شده ، روزم شبِ سیاه

سوزم برای روزِ خودم ، یا برای شب 

دادم نه درسپیده دمان ؛ دستِ روز، دست

رفتم ؛ به نا کجای زمان پا به پای شب 

آیا شود ؟ بدیده ی احساس بنگرم

آغازِ روزِروشن و؛ هم انتهای شب 

علی احمد  زرگرپور