دست آورد های نوازندگان زن در هرات
تاریخ نشر جمعه هفتم جوزا ۱۴۰۰ – ۲۸ می ۲۰۲۱ هالند
دست آورد های نوازندگان زن در هرات
از ۱۳۱۰ تا ۱۳۵۸
( آموزش و پژوهش ها ، گزارش های هنری ، ترویج موسیقی محلی )
چند روز قبل دوست دانشمند و فرهیخته ام جناب نصرالدین سلجوقی لطف نموده توسط پست ازکشور ایرلند کتابی را که ترجمه و تعلیق نموده اند تحت عنوان ” دست آورد های نوازندگان زن در هرات ” برایم فرستادند که زینت بخش کتابخانه کوچک ۲۴ ساعت گردید.
این کتاب که با قطع و صحافت زیبا در ۱۴۴ صفحه باتیراژ ۵۰۰ جلد اخیرآ از طرف انتشارات احراری در شهر هرات اقبال نشر یافته است .
از محترم سلجوقی تاکنون چندین اثر چاپ شده که آخرین آن کتاب حاضر می باشد که با زحمات قابل وصفی به دسترس خوانندگان و علاقه مندان قرار گرفته است.
کتاب دست آورد های نوازندگان زن در هرات از سال ۱۳۱۰ تا ۱۳۵۸ هجری شمسی حاوی تصاویر نادر و کم یابی از نوازندگان زن در هرات بوده که دارای عناوین ذیل است :
مقدمه
پیدایش مطرب های زنانه در هرات
گروه موسیقی سکینه
فصل اول :
آموزش و پژوهش های موسیقی شامل ( ۱۴ مطلب )
فصل دوم :
گزارش های هنری موسیقی در بیرون مرزها شامل ( ۱۵ مطلب )
فصل سوم :
ترویج موسیقی محلی در بیرون مرزها شامل ( ۲۵ مطلب ) و در اخیر هم منابع و مآخذ آن نشر شده است.
مقدمه این کتاب به قلم محترم نصرالدین سلجوقی در چهار صفحه بوده که چند سطری را تقدیم شما عزیزان خواننده مینمایم .
” زینب هروی از میان همه موسیقی نوازان زن حرفه ای اهل خبره بود که توانست به مثابۀ بهترین زن آواز خوان و نوازنده هراتی در هرات طوفان یا تگرگی را به یادگار بگذارد. رادیو افغانستان در سال ۱۹۶۸ م برایش وظیفۀ آواز خوانی را پیشنهاد کرد که به همین اساس او باید در کابل زیست می نمود ولی او این وظیفه را رد کرد. اگر او می خواست که هنرمند مشهور باشد باید در کابل زندگی می کرد ولی او برای جاه طلبی و شهرت هیچ پروایی نداشت ، او علاقمند بود تا کار خود را طبق گذشته با فامیل های خود در بخش اجرای موسیقی زنانه در بین شهریان هرات بپردازد. به هر حال او به واسطۀ فقدان همچو کسی در فامیل خود به نظر او خوب بود تا همان فامیل خود را به عنوان مربی و سردستۀ موسیقی تقویت و همکاری نماید.
با تحولات سیاسی و تغییر رژیم به حزب دموکراتیک در سال ۱۹۷۸ میلادی و هجوم و حمله آشوب های ملکی و فعالیت های مجاهدین افغان علیه رژیم در هرات موضوع فعالیت موسیقی دان های زن و نوازندگان آن خطرناک تر شد.زنان نوازنده و آواز خوان از میان همه بیشتر آسیب پذیر شدند یا در معرض آسیب قرار گرفتند واز دست انتقاد های مردم هم به ستوه آمده بودند که تا حد توان کشور را ترک گفتند ولی زینب در افغانستان باقی ماند و هجرت ننمود. زینب هیچ گاه به صورت ملی و جهانی شهرت نیافت و به شکل تراژیدی او به اثر مریضی از پای در آمد و در سال ۱۹۸۵ میلادی وفات نمود و صرف به عنوان یک آواز خوان محلی یاد و حاطره اش زنده باقی ماند. “
در اخیر ضمن سپاس و امتنان از جناب محترم سلجوقی عزیز ، چاپ این کتاب زیبا را به ایشان صمیمانه تبریک عرض نموده، مؤفقیت های بیشترشانرا خواهانم . همچنان مطالعه این کتاب جالب را به دوستان ،عزیزان و خوانندگان سایت ۲۴ ساعت و فیسبوک های آن توصیه میکنم.
با عرض حرمت
محمد مهدی بشیر
ضمن سپاس و امتنان از جناب محترم سلجوقی عزیز ، چاپ این کتاب زیبا را به ایشان صمیمانه تبریک عرض نموده، مؤفقیت های بیشترشانرا خواهانم . همچنان مطالعه این کتاب جالب را به دوستان ،عزیزان و خوانندگان سایت ۲۴ ساعت و فیسبوک های آن توصیه میکنم. مهدی بشیر
موفق باشید و سرفراز استاد سلجوقی گرامی.. کار نیک وشایسته است اما برخی هنرمندان زن وفامیل آنها نخواستند نام ونشانه ی بجا ماند برخی اسم خودرا عوض کردند بشتر مجالس در کنارشان بودم افسوس درفقرزندگی کردند ودرگمنامی بدرود حیات گفتند روحشان شاد یادشان گرامی
جناب آقای بشیر تشکر از شما که این کتاب را معرفی کردید . بنده ضمن عرض تبریک به آقای سلجوقی، انشاالله این کتاب را بدست می آورم .