در سوگ الحاج مرحوم منشیزاده
تاریخ نشر یکشنبه ۲۰ سرطان ۱۴۰۰ – ۱۱جولای ۲۰۲۱ هالند
بخوان با اشک پر سوز نامه ای من
سرود غم ازین غم خانه ای من
قلم منزل دیگر گون ست در پیش
ببار باران به بزرم کز دل ریش
سکوتی درد جان سوزم جدا کن
ز احوال ام جهانی را ندا کن
چرا که منشیزاده وز برم رفت
گل زیبا صفت وز منظرم رفت
کزین دنیا دیگر وی رخت جان بست
قد و قامت، تن ی آزرده بشکست
اجل دامن گیری باغ مهان گشت
چراغ معرفت از ما نهان گشت
پیر فرزانه ای فرزانه گان بود
شراب مستِ بر دیوانه گان بود
دل دیوانه اش جوش الست داشت
ازان رو اشک پر سازی به گشت داشت
به گشت داشتی سرشکِ خون فشاننی
چو گوهر بر فشاندی قطره گانی
گهی شمع و گهی پروانه می شد
گهی عاقل گهی دیوانه می شد
قلندر وار درین بازار می گشت
بصد رمز و به صد اسرار می گشت
ز اسرار درون اش بود خبر ها
در آن آشفته حالیها نظر ها
شب هنگامی که در خلوت نشستی
بخود بردی رهِ تا کوهِ کو هستی
پی هستی ز چند نیستی گذر کرد
ازان رو سر ز کیهانی به در کرد
پی هستی ز چند نیستی گذشت او
بگشت خاکی زمین پستی پست او
تا که هستی صفت شد در معانی
بکرد باغ ی ادب را باغبانی
خمار شعری پرشوری بسر داشت
چو عنقایی به کیوانی سفر داشت
غلام همت از لطف احد بود
دلیرانه به عشق آن صمد بود
بود ورد زبانش ذات بی‌چون
دیگر گون یافته بوداین سیر گرون
جهان رنگ باخته بودش باری در بار
نشد دل بند درین پنج روزه بازار
کنون بر یاد ایشان بی قرار ام
بدور افتاده ای زان شهریار ام
بود یادش گرامی تا که هستم
بریزد روی دامان اشک مستم
تسلیت میگویم افسرده گان را
عزیزان اهل بیت غم دیده گان را
معروف نیکزاد
۲۰ تیر ماه ۱۴۰۰
کوهستان
خداوند مغفرت کند . روحشان شاد یادشان گرامی . تشکر از جناب نیکزاد .
مهدی بشیر
جناب بشیر صاحب یاور آشنایها باز هم خالصانه تشکر می کنم محبانه قدر شناسی می خوانم
خداوند شما را خیر بده که ندای پردرد اندر شمار منشیزاده صاحب ارج نهادی و زحمتی بر خود گرفتی تا روح بزرگ مرد را بر خود گیری سعادت مندانه آشنای سالکان راه معرفت باشی بر آنان اندیشه می کنی که بغز در گلو و خنده بر لب دارند
احسن به شما